Περίεργα

Υπενθύμιση αρχικής δημοσίευσης :

Κάποια είδη μυρμηγκιών επιτίθενται σε φωλιές άλλων μυρμηγκιών, σκοτώνοντας την "βασίλισσα" και παίρνοντας τους "εργάτες" σαν σκλάβους. Μάλιστα, οι "εισβολείς" εξαναγκάζουν τους "δούλους" να κάνουν τις δυσκολότερες εργασίες.

Το «ορατόριο» ενός παπαγάλου, εκπλήσσει επιστήμονες


Η περίπτωση ενός παπαγάλου με μία σχεδόν απαράμιλλη ικανότητα να επικοινωνεί με ανθρώπους, έχει κινήσει το ενδιαφέρον σε επιστήμονες. Το όνομά του είναι N'kisi και έχει ένα λεξιλόγιο 950 λέξεων.

Ο παπαγάλος, ένας κατοικίδιος African grey που ονομάζεται N'kisi, κατέχει λεξιλόγιο που αποτελείται από 950 λέξεις και εμφανίζει σημάδια αίσθησης του χιούμορ.
Στην προσπάθειά του να αντιδράσει σε ιδέες και καταστάσεις, επιλέγει λέξεις και σχηματίζει φράσεις, όπως θα έκανε ένα μικρό ανθρώπινο παιδί.

Ο παπαγάλος που ακούει στο όνομα N'kisi, θεωρείται πως είναι ένας από τους καλύτερους ομιλητές της ανθρώπινης γλώσσας στον κόσμο των ζώων. Περίπου 100 λέξεις είναι απαραίτητες για τα μισά συνήθη αγγλικά αναγνώσματα, έτσι εάν ο N'kisi μπορούσε και να διαβάσει, θα ήταν ικανός να εντρυφήσει σε μια διόλου ευκαταφρόνητη βιβλιοθήκη.

Χρησιμοποιεί λέξεις σα να γνωρίζει το ρόλο που παίζουν σε μία πρόταση, με ικανότητα να χειρίζεται παρελθόντα, ενεστώτα και μέλλοντα χρόνο και πολύ συχνά παρουσιάζει μεγάλη εφευρετικότητα. Έτσι, αναφώνησε «μοσχομυριστό φάρμακο» (pretty smell medicine) για να περιγράψει τα αρωματοθεραπευτικά έλαια που χρησιμοποιούσε η ιδιοκτήτρια του παπαγάλου, μία καλλιτέχνης που εδρεύει στη Νέα Υόρκη.

Όταν πρωτοσυναντήθηκε με τη δόκτορα Jane Goodall, διάσημη ειδικό στη μελέτη των χιμπατζήδων, μόλις την είδε σε μία φωτογραφία με πιθήκους σχολίασε: «έχεις χιμπατζή;»

Φαίνεται πως του αρέσει να παίζει το ρόλο του χιουμορίστα. Όταν ένας άλλος παπαγάλος κρεμόταν ανάποδα από την κούρνια του, πρότεινε: «Πρέπει να τραβήξεις αυτό το πουλί με την κάμερα!»

Η Δρ Goodall δηλώνει ότι τα λεκτικά «πυροτεχνήματα» του N'kisi αποτελούν αξιοσημείωτο παράδειγμα της επικοινωνίας μεταξύ διαφορετικών ειδών. Σε ένα πείραμα, ο παπαγάλος και η ιδιοκτήτριά του τοποθετήθηκαν σε διαφορετικά δωμάτια και κινηματογραφήθηκαν, ενώ η ιδιοκτήτρια άνοιγε τυχαία επιλεγμένους φακέλους που είχαν μέσα φωτογραφίες. Η ανάλυση έδειξε ότι την ίδια στιγμή ο παπαγάλος ανταποκρίθηκε με τις κατάλληλες λέξεις-κλειδιά, σε συχνότητα τρεις φορές μεγαλύτερη απ' όση θα περίμενε κανείς να προκύψει λόγω τύχης.

«Τι κάνεις στο τηλέφωνο» ρώτησε ο N'kisi όταν είδε μία φωτογραφία που απεικόνιζε έναν άντρα με ένα τηλέφωνο και επίσης «μπορώ να σε αγκαλιάσω;» ήταν η πρότασή του στη θέαση μίας φωτογραφίας που έδειχνε ένα αγκαλιασμένο ζευγάρι.

Ο καθηγητής Donald Broom της κτηνιατρικής σχολής του πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ δήλωσε: «όσο περισσότερο μελετάμε τις γνωστικές δυνατότητες των ζώων, φαίνονται όλο και πιο αξιοθαύμαστες και οι πιο αξιοσημείωτες πρόοδοι αφορούν παπαγάλους».

Η Alison Hales, εκπρόσωπος της παγκόσμιας επιτροπής παπαγάλων σχολίασε σχετικά με το εντυπωσιακό λεξιλόγιο του N'kisi, καθώς και την ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ που τον χαρακτηρίζει, πως θα έπρεπε να κάνει κάθε ιδιοκτήτη παπαγάλου να αναρωτηθεί, εάν πραγματικά του παρέχει όση προσοχή και φροντίδα χρειάζεται ένα ζώο, του οποίου η νοημοσύνη είναι από τις υψηλότερες στο ζωικό βασίλειο.

Τα πιο διάσημα πειράματα σκέψης



Τα πειράματα δε γίνονται μόνο μέσα στα εργαστήρια, ούτε καν στον φυσικό κόσμο που μας περιβάλλει, προκαλώντας μας συνεχώς να λύσουμε τα μυστήριά του. Τα πειράματα γίνονται μέσα στο νου των ανθρώπων πρώτα από όλα κι από κει ξεκινούν το ταξίδι τους για να δοκιμαστούν και να εφαρμοστούν οπουδήποτε αλλού. Κάποια δε από αυτά, παραμένουν εκεί που γεννήθηκαν: στη χώρα του νου. Εκεί λοιπόν θα περιηγηθούμε διαβάζοντας τα πιο διάσημα τέτοια πειράματα σκέψης, που άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο μας.

Οι μπάλες του Γαλιλαίου

Σε αντίθεση με τα όσα έχουμε διδαχτεί στο σχολείο, το πιθανότερο είναι ότι ο Γαλιλαίος δεν πετούσε μπάλες από τον πύργο της Πίζας. Εφάρμοσε το πείραμα της βαρύτητας στο εργαστήριο του νου του. Οι σύγχρονοί του στον 16ο αιώνα πίστευαν ότι τα πιο βαριά αντικείμενα πέφτουν γρηγορότερα απ' ότι τα πιο ελαφριά. Έτσι ο Γαλιλαίος φαντάστηκε μία βαριά μπάλα που ήταν δεμένη μέσω ενός σκοινιού με μία ελαφριά μπάλα. Θα μπορούσε η ελαφριά μπάλα να δημιουργήσει μία έλξη στη βαριά και να καθυστερήσει την πτώση της; Όχι, συμπέρανε. Θα χτυπούσαν το έδαφος ταυτόχρονα.

Η γάτα του Schrοedinger

Μία γάτα είναι κλεισμένη σε ένα καλά σφραγισμένο και μονωμένο κουτί που περιέχει ραδιενεργό υλικό, έναν μετρητή Geiger και έναν μηχανισμό που είναι ρυθμισμένος να απελευθερώνει δηλητήριο εάν χτυπήσει ένα φωτόνιο στο σύστημα. Σύμφωνα με τον Schrφdinger, η γάτα μέσα στο κουτί δεν είναι ούτε ζωντανή αλλά ούτε και νεκρή, αλλά υπάρχει συγχρόνως και στις δύο αυτές πιθανές καταστάσεις. Οι δύο αυτές πιθανές καταστάσεις καταρρέουν σε μία (η γάτα είναι είτε νεκρή είτε ζωντανή) μόλις παρατηρηθεί το φαινόμενο από κάποιον παρατηρητή. Μέχρι να γίνει όμως αυτό, η κατάσταση του συστήματος εμπεριέχει συγχρόνως και τις δύο πιθανότητες. Το νοητικό αυτό πείραμα προτάθηκε το 1935 από τον Erwin Schrφdinger με στόχο να εξετάσει την κβαντική απροσδιοριστία σε ένα μακροσκοπικό φαινόμενο.

Το κινέζικο δωμάτιο του Searle

Ένας άνθρωπος βρίσκεται μόνος του μέσα σε ένα δωμάτιο. Κάποιος που βρίσκεται έξω από το δωμάτιο, του σπρώχνει κάτω από την πόρτα χαρτιά στα οποία είναι γραμμένο κείμενο στα κινέζικα. Ο άνθρωπος του δωματίου δε γνωρίζει κινέζικα, αλλά έχει ένα βιβλίο το οποίο αντιστοιχίζει τις κατάλληλες αποκρίσεις στα κινέζικα, που ταιριάζουν με τα κείμενα που εισέρχονται στο δωμάτιο. Έτσι, για κάθε κείμενο που λαμβάνει στέλνει έξω την κατάλληλη απάντηση. Για έναν εξωτερικό παρατηρητή, φαίνεται ότι ο άνθρωπος του πειράματος γνωρίζει κινέζικα. Το νοητικό αυτό πείραμα προτάθηκε το 1980 από τον φιλόσοφο John Searle, με σκοπό να καταρρίψει τις θεωρίες που υποστήριζαν την τεχνητή νοημοσύνη. Ο επεξεργαστής ενός υπολογιστή όπως και ο άνθρωπος του πειράματος στερείται κατανόησης του τι κάνει και γι' αυτόν το λόγο δεν έχει πραγματική νοημοσύνη.

Οι χελώνες του Hawking

Το διάσημο βιβλίο του Stephen Hawking 'Το χρονικό του Χρόνου' ξεκινάει με την ιστορία ενός επιστήμονα που δίνει μια διάλεξη για την αστρονομία. Τελειώνοντας την ομιλία του, μία ηλικιωμένη γυναίκα σηκώνεται και επιμένει ότι η θεωρία που πρότεινε ο επιστήμονας είναι λανθασμένη: η γη δεν είναι στρογγυλή και ούτε γυρίζει γύρω από τον ήλιο. Αντίθετα, είναι μία επίπεδη επιφάνεια που στηρίζεται στην πλάτη μιας γιγάντιας χελώνας. Ο επιστήμονας τη ρώτησε, που στηρίζεται η χελώνα αυτή και η γυναίκα δήλωσε ότι στηρίζεται σε μία άλλη χελώνα κι εκείνη σε μία ακόμα και ούτω καθ' εξής. Ο Stephen Hawking χρησιμοποίησε την ιστορία αυτή για να συστήσει στους κοσμολόγους να προσέχουν, ώστε να μην χρησιμοποιούν ατεκμηρίωτες θεωρίες ως αποδείξεις για άλλες θεωρίες που δε μπορούν να αποδειχθούν.

Ο Einstein και η ακτίνα του φωτός

Όταν ο Einstein ήταν 16 χρονών, φανταζόταν ότι κυνηγάει μία ακτίνα φωτός μέχρι να την πιάσει. Μόλις θα γινόταν αυτό, το κύμα του φωτός θα 'πάγωνε'. Αυτό όμως ήταν απίθανο σύμφωνα με τη φυσική της εποχής του. Η επιμονή του αυτή να λύσει το συγκεκριμένο πρόβλημα με το κυνήγι της ακτίνας του φωτός, ήταν η αιτία που τον οδήγησε στην Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας. Ίσως αυτή η ιστορία να φαίνεται αρκετά περίεργη, για να μπορεί να δικαιολογήσει πως έγινε η σύλληψη της Θεωρίας από αυτό το νοητικό πείραμα. Οι φυσικοί εξακολουθούν να διαφωνούν σχετικά με αυτό το ζήτημα.

Οι μαϊμούδες του Borel

Παραλλαγές του νοητικού αυτού πειράματος είναι πολύ παλιές, φτάνοντας μέχρι την αρχαία Ελλάδα. Η σύγχρονη εκδοχή του θεωρήματος που αφορά το άπειρο προτάθηκε το 1913 από τον γάλλο μαθηματικό Emile Borel. Η υπόθεση έχει ως εξής: ένας άπειρος αριθμός από μαϊμούδες που θα χτυπούν συνεχώς τα δάχτυλά τους σε γραφομηχανές για άπειρο χρόνο, είναι σχεδόν σίγουρο ότι κάποτε θα καταφέρουν να γράψουν όλα τα έργα του Shakespeare. Φαίνεται απίθανο, γιατί ο νους μας πολύ δύσκολα μπορεί να συλλάβει την έννοια του απείρου. Αλλά από μαθηματικής απόψεως ισχύει.

Ο δαίμων του Maxwell

Το 1867 ο James Clerk Maxwell φαντάστηκε δύο θαλάμους, τον Α και τον Β, κάθε ένας από τους οποίους θα ήταν γεμάτος με αέριο στην ίδια θερμοκρασία και μεταξύ τους θα υπήρχε μία πόρτα. Ως θυρωρό στην πόρτα αυτή φαντάστηκε ένα δαίμονα, που χωρίς να παράγει ούτε καν το απειροελάχιστο έργο, θα επέτρεπε στα γρηγορότερα κινούμενα σωματίδια να περάσουν από τον Α στον Β θάλαμο και στα πιο αργά να περάσουν από τον Β στον Α. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, η ταχύτητα των σωματιδίων (και επομένως η θερμοκρασία) θα έχει αυξηθεί στο θάλαμο Β. Το απίθανο αυτό πείραμα σκέψης χρησιμοποιήθηκε για να στηρίξει τον δεύτερο θερμοδυναμικό νόμο.

Ένα ζευγάρι - Δύο θρησκείες!


Είναι εφικτή η συμβίωση δύο θρησκευτικών πιστεύω σε ένα ζευγάρι ανθρώπων;

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο στολίζεται και θα βρει μια θέση δίπλα στον βωμό της γουΐκα στο σπίτι των Blackburn και Fields. Ο βωμός βρίσκεται στο μπροστινό δωμάτιο, ενώ το εικονοστάσι με τις ορθόδοξες χριστιανικές εικόνες βρίσκεται στα ανατολικά της κατοικίας. Το δέντρο που εκτός από ένα εμπορικό σύμβολο αποτελεί μία πανάρχαια παράδοση που συναντάται σε πολλές θρησκευτικές λατρείες είναι εκείνο, που δίνει στους δύο ανθρώπους με τις διαφορετικές θρησκευτικές πίστεις ένα κοινό πολιτιστικό υπόβαθρο. Αλλά οι Blackburn και Fields που είναι παντρεμένοι 6 χρόνια, έχουν ακόμα ένα κοινό: τις όμοιες προσεγγίσεις τους απέναντι σε δύο πολύ διαφορετικές θρησκευτικές πρακτικές.

Και οι δύο, μετά από βαθιά σκέψη, έχουν πάρει αποφάσεις που αφορούν την πίστη τους και πιστεύει ο καθένας στη θρησκεία του με βάθος. Εκείνη έχει πτυχίο στη θεολογία και εκείνος στην εφαρμοσμένη γλωσσολογία, αλλά και οι δυο μαζί γοητεύονται από την πρόκληση της συμβίωσης δύο διαφορετικών πιστεύω.

Εκείνη δεν είναι η τυπική λάτρης των 'χαρούμενων τραγουδιών' που υμνούν την αγάπη για το Χριστό αλλά εκτιμά τη δύναμη των ορθόδοξων παραδόσεων, καθώς επίσης την προσωπική εργασία που απαιτείται για να τηρήσει πρακτικά την πίστη της. Εκείνος νιώθει άνετα με μία πολυθεϊστική θρησκεία και με το να ασκεί μόνος του τα θρησκευτικά καθήκοντα της γουϊκαν. Και ιδιαίτερα την εποχή των Χριστουγέννων που η πίστη του καθενός βγαίνει στο προσκήνιο, αποτελούν ένα έξοχο παράδειγμα ανθρώπων, που επέλεξαν να δώσουν έμφαση στα κοινά σημεία των πίστεών τους και όχι στα διαφορετικά, αποδεικνύοντας ότι ένα ζευγάρι ανθρώπων με διαφορετικές πίστεις μπορεί να συμβιώσει με επιτυχία.

"Όταν είναι κανείς στενά δεμένος με τη θρησκεία του δεν σημαίνει ότι ένα τέτοιο εγχείρημα είναι περισσότερο δύσκολο" λέει ο Ned Rosenbaum που διευθύνει το Ινστιτούτο Dovetail για τους διαθρησκευτικούς οικογενειακούς πόρους στη Βοστόνη. Ο Rosenbaum που διδάσκει εβραϊκές σπουδές στο πανεπιστήμιο του Κεντάκι και η γυναίκα του η Mary Helene Rosenbaum που είναι καθολική, διοικούν από κοινού το μη κερδοσκοπικό αυτό ινστιτούτο.

"Μία καλή πρόγνωση που θα οδηγήσει στην επιτυχία, είναι να τοποθετείται ίσο βάρος στη σημασία της κάθε θρησκείας. Η πίστη είναι η πλευρά του παγόβουνου που εξέχει από το νερό" προσθέτει. Όλες οι πολιτιστικές διαφορές που μοιράζονται μεταξύ τους τα παντρεμένα ζευγάρια, οτιδήποτε από ένα γεύμα μέχρι την αίσθηση του χιούμορ, είναι με τον ίδιο τρόπο εξίσου σημαντικά.

Διαφορετικές προσεγγίσεις

Αυτό αποδείχτηκε αληθινό για την Eden Myers, που υπηρετεί στον ισραηλινό ναό Adath στο Lexington. Ο σύζυγός της, Mark Joseph Myers, είναι ο επίτιμος λειτουργός στην χριστιανική εκκλησία της Βηθλεέμ στην επαρχία του Clark.

Η Eden λέει ότι το μεγαλύτερο πρόσκομμα κατά τη διάρκεια των εορταστικών διακοπών, είναι η διαφορετική προσέγγιση που έχουν για τις γιορτές. Για τη δική της οικογένεια, οι γιορτές ήταν τυπικές εκδηλώσεις που απαιτούσαν επίσημα ρούχα και καλές πορσελάνες. Για τη δική του οικογένεια απαραίτητες ήταν οι πτυσσόμενες καρέκλες και τα χάρτινα πιάτα. Η οικογένεια Myers που ζει στο λόφο του Sterling θεωρεί ότι η μεγαλύτερη πρόκληση για τη συμβίωση δύο διαφορετικών πίστεων είναι ο συγχρονισμός και η απόσταση. Αλλά δεν έχουν υπάρξει πολλές διαφωνίες, όπως δηλώνει η Eden, και ο σύζυγός της με ιδιαίτερη χαρά μελετάει την εβραϊκή θρησκεία.

Ύστερα από τέσσερις δεκαετίες γάμου, ο Lou και η Beverly Jaquith έχουν βρει περισσότερες ομοιότητες παρά διαφορές μεταξύ των χριστιανικών δογμάτων που ακολουθεί ο καθένας. Εκείνος υπηρετεί τον Χριστό ως βασιλέα της καθολικής εκκλησίας, ενώ εκείνη είναι μέλος της εκκλησίας των μεθοδιστών. Και οι δύο είναι τακτικοί στις εκκλησιαστικές συναθροίσεις τους καθώς και στη συμμετοχή τους σε μία προσπάθεια μη κερδοσκοπικού τύπου, που εκπαιδεύει μέλη της εκκλησίας στο να βοηθούν όσους βρίσκονται σε κρίσιμες καταστάσεις.

Κάθε Κυριακή γυρίζουν σπίτι στις 11 το πρωί και συζητούν τι άκουσε ο καθένας στην εκκλησία. Πολλές φορές, καθώς λένε, το μήνυμα είναι το ίδιο. Όταν τα ενήλικα πλέον παιδιά τους ήταν στο σπίτι, είχαν συχνά μία 'διπλή δόση' θρησκευτικών πρακτικών. "Θεία Λειτουργία το πρωί και κατηχητικό το απόγευμα".

Τα πράγματα δεν είναι πάντοτε ρόδινα

Ο γάμος μεταξύ ανθρώπων διαφορετικών θρησκειών έχει γίνει πλέον πιο αποδεκτός, λέει ο ραβίνος Marc Kline, που είναι επικεφαλής στον ισραηλινό ναό του Adath. Διαφωνεί όμως στο ότι οι άνθρωποι "μπορούν να αγαπούν αρκετά ο ένας τον άλλο, ώστε να του αφήνουν χώρο να εκφράσει την πίστη του".

Μπορεί να υπάρχουν σημαντικά εμπόδια. Για παράδειγμα, ο Kline καλωσορίζει στο ναό διαθρησκευτικά ζευγάρια, αλλά αρνείται να λάβει μέρος σε μία γαμήλια τελετή στην οποία θα τελετουργούσαν συγχρόνως ένας ραβίνος και ένας ιερέας. Είναι χαρά του να ευλογήσει το ζευγάρι έξω από το πλαίσιο μιας τυπικής τελετής, αλλά πιστεύει ότι τα διαθρησκευτικά ζευγάρια είναι καλύτερα να μην ασπάζονται θρησκευτικούς όρκους που δεν μοιράζονται από κοινού λόγω των διαφορετικών τους θρησκευτικών πιστεύω. Προσθέτει επίσης, πως ενώ η αποδοχή των διαθρησκευτικών γάμων γίνεται ολοένα και συχνότερη, τα πράγματα δεν είναι πάντοτε τόσο ρόδινα σε τέτοιου είδους γάμους.

Η πλειοψηφία των ανθρώπων που θεωρούν ότι ανήκουν σε κάποια συγκεκριμένη θρησκεία συνεχίζουν να αναζητούν ταίρι που να ασπάζεται την ίδια πίστη με αυτούς. Σύμφωνα με τα αρχεία δεδομένων του Θρησκευτικού Συνδέσμου (Association of Religion), το 82% των προτεσταντών παντρεύονται προτεστάντες, το 77% των καθολικών παντρεύονται επίσης ομόθρησκούς τους, όπως επίσης και το 77% των εβραίων.

Ο Kline προσθέτει, πως όταν τα θρησκευτικά πιστεύω μπαίνουν σε περιοχές απαγορεύσεων, μπορούν να δημιουργηθούν προβλήματα. Στον πυρήνα του ζητήματος για παράδειγμα, εάν ένα θρησκευτικό δόγμα διδάσκει πως μόνο τα μέλη μιας συγκεκριμένης πίστης μπορούν να πάνε στον παράδεισο και αυτό είναι πιστευτό από κάθε μέλος ενός διαθρησκευτικού ζευγαριού, μπορεί να υπάρξουν προστριβές.

Η Teena Blackburn ρωτήθηκε για το ζήτημα αυτό από φίλους της στην εκκλησία. Έχει αποφασίσει ότι "δεν είναι δική μου δουλειά να αποφανθώ για το εάν ο σύζυγός μου θα πάει στην κόλαση ή όχι. Δεν είναι δική μου αρμοδιότητα να κρίνω την αιώνια κατάστασή του" προσθέτει.

Δεν τον πιέζει να αλλάξει. Δέχεται τα πιστεύω του γι' αυτό που είναι. Παραδέχεται ωστόσο, πως είναι βοηθητικό το γεγονός ότι ο σύζυγός της συμφώνησε να βαπτιστεί και να γαλουχηθεί ο γιος τους μέσα στην ορθόδοξη παράδοση. Σε τελική ανάλυση όπως λέει, προσπαθεί να ασκήσει με τέτοιον τρόπο την πίστη της, ώστε η χριστιανική αγάπη να περιλαμβάνει και τον σύζυγό της.

"Απλά προσπαθώ να είμαι ένα καλό παράδειγμα χριστιανού".

Προαισθήσεις για μεγάλες καταστροφές: σκιες που προηγούνται των τραγικών γεγονότων


Τα ατυχήματα και οι καταστροφές είναι δυστυχώς ένα κομμάτι της ζωής μας. Επειδή οι καταστροφές επηρεάζουν τόσους πολλούς ανθρώπους, έχουν μελετηθεί με μεγάλη επιμονή. Ωστόσο, κάθε φορά που γίνεται μια μεγάλη καταστροφή εγείρονται τα ίδια ερωτήματα. Πως μπόρεσε κάτι τέτοιο να συμβεί; Θα μπορούσε μήπως να έχει προληφθεί; Γιατί κάποιοι επιβιώνουν και κάποιοι άλλοι όχι; Υπάρχει πράγματι κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως τυχαίο ατύχημα, ή υπάρχει ένα κρυμμένο νόημα σε κάθε καταστροφή;

H καταστροφή στο Aberfan και άλλες περιπτώσεις



Η καταστροφή στο Aberfan της Ουαλίας

Οπωσδήποτε οι καταστροφές έχουν ερευνηθεί εξονυχιστικά. Και συχνά κάποια έρευνα στο βάθος πιθανότατα θα αποκαλύψει μια κρυφή πλευρά τους. Υπάρχει όμως μια πτυχή των καταστροφών που έχει σε μεγάλο βαθμό αγνοηθεί. Σε κάθε πραγματικά μεγάλη καταστροφή έχουν υπάρξει αναφορές σχετικά με προαισθήσεις που προέβλεψαν την καταστροφή. Εάν αυτές οι προαισθήσεις είναι αληθινές, τότε εγείρονται κάποιες προφανείς ερωτήσεις. Είναι αυτές οι προαισθήσεις ακριβείς; Ποιος τις έχει; Ποιος είναι ο σκοπός τους; Σίγουρα θα πρέπει να υπάρχει κάποιος τρόπος που θα μπορούσαμε να τιθασεύσουμε τη δύναμη του ανθρώπινου νου, για να βοηθηθούμε στην αντιμετώπιση τέτοιων καταστροφών.

Απ 'ότι φαίνεται η πλειοψηφία των προαισθήσεων είναι προφητικά όνειρα που προβλέπουν καταστροφές. Αυτό εικονογραφείται τέλεια στην παρακάτω περίπτωση. Το 1914, εκατόν είκοσι ναύτες από τη Νέα Γη του Καναδά απομονώθηκαν σε ένα παγόβουνο στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Λόγω της αμέλειας του καπετάνιου του πλοίου και άλλων, η απουσία των εγκαταλειμμένων ανδρών δεν έγινε αισθητή για δυο μέρες και για δυο νύχτες. Όταν τους διέσωσαν, οι περισσότεροι από τους μισούς είχαν πεθάνει. Αυτή ήταν η χειρότερη καταστροφή που χτύπησε την ναυτική κοινωνία στην περιοχή της Νέας Γης για πολλά χρόνια.

Όμως η καταστροφή αυτή δεν είχε συμβεί χωρίς προειδοποίηση. Ένας από τους 55 επιζώντες ανέφερε αργότερα ένα όνειρό του που είχε δύο βδομάδες πριν από την καταστροφή. Σύμφωνα με την αναφορά του Cassie Brown για το συμβάν: "Ο John Howlet υπέφερε από έναν φριχτό εφιάλτη πριν από βδομάδες. Στο όνειρό του βρισκόταν σε ένα βουνό από πάγο, χαμένος και παγωμένος. Ήταν μόνος του, τρομερά και φοβερά μόνος, αλλά οπουδήποτε και να περιπλανιότανε υπήρχαν θαμπά και ακαθόριστα 'πράγματα' επάνω στον πάγο γύρω από αυτόν, πράγματα χωρίς κάποιο σαφές σχήμα που θα μπορούσε να αναγνωρίσει. Κάποια στιγμή βρέθηκε να περπατάει ανάμεσά τους, χωρίς να μπορεί να βρει το δρόμο του, απορώντας τι ήταν αυτά τα πράγματα που τον τρόμαζαν τόσο πολύ. Στο όνειρό του μετρούσε, μετρούσε, μετρούσε... Μετρούσε ακόμα τις λευκές μορφές μέχρι που ξύπνησε τρεμάμενος και με φοβερή κατάθλιψη. "

Δυστυχώς το όνειρο δεν ήταν αρκετό για να τον κάνει να μην συμμετάσχει στο πλήρωμα του καραβιού, τα περισσότερα μέλη του οποίου θα πέθαιναν μέσα σε λίγες ημέρες. Και μόνο μετά από το τραγικό συμβάν μπόρεσε να αναγνωρίσει τις λευκές θολές μορφές και το τι πραγματικά αντιπροσώπευαν: σώματα καλυμμένα με χιόνι.

Στην ιδανική περίπτωση μια προαίσθηση θα έπρεπε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προλάβει και να αποτρέψει μια καταστροφή. Η παρακάτω περίπτωση αποτελεί ένα καλό παράδειγμα σχετικά με κάποιον που μπόρεσε να χρησιμοποιήσει μία προαίσθησή του με θετικό τρόπο.

Στις 7 Μαΐου του 1915 το βρετανικό υπερπολυτελές πλοίο Lusitania βυθίστηκε από μία γερμανική τορπίλη, προκαλώντας το θάνατο σχεδόν 1200 ανθρώπων. Από πολλές απόψεις η καταστροφή ήταν αναμενόμενη. Πρώτον, υπήρχε πολεμική κατάσταση μεταξύ της Γερμανίας και της Αγγλίας. Δεύτερον, είχαν υπάρξει πολλές διαφημίσεις της γερμανικής πρεσβείας σε μεγάλες αμερικανικές εφημερίδες, που προειδοποιούσαν ότι οι ταξιδιώτες που θα διέσχιζαν τον Ατλαντικό το έκαναν με δικό τους ρίσκο.

Παρ' όλα αυτά, η γνώμη που υπερίσχυε στον κόσμο ήταν πως οι γερμανοί δε θα έκαναν επίθεση σε ένα επιβατικό πλοίο. Δυστυχώς είχαν άδικο και πολλοί άνθρωποι πνίγηκαν. Και στην περίπτωση αυτή είχαν αναφερθεί κάποιες προαισθήσεις. Μία επιβάτης, την ώρα που είδε το πλοίο για πρώτη φορά, ένιωσε εξαιρετικά άβολα και αδιάθετα και ανησύχησε για την ασφάλειά της. Επίσης, τη μέρα πριν από την αναχώρηση η μασκότ του πλοίου, μία μικρή μαύρη γάτα, εγκατέλειψε το πλοίο κάνοντας πολλούς ανθρώπους του πληρώματος να χαρακτηρίσουν το γεγονός ως κακό οιωνό. Ωστόσο, η πιο ισχυρή προαίσθηση προήλθε από τον επιτυχημένο έμπορο υποδημάτων Edward Bowen από τη Βοστόνη της Μασαχουσέτης. Ο Bowen είχε κλείσει εισιτήριο για το Lusitania, αλλά τη μέρα πριν την αναχώρηση έγινε ανεξήγητα ανήσυχος. Ακύρωσε το εισιτήριο. Αργότερα είπε στους φίλους του: "Δημιουργήθηκε ένα αίσθημα μέσα μου, ότι κάτι επρόκειτο να συμβεί στο Lusitania. Το συζήτησα με τη σύζυγό μου και αποφασίσαμε να ακυρώσουμε τα εισιτήριά μας, παρόλο που είχα μια σημαντική επαγγελματική συνάντηση στο Λονδίνο. "

Ίσως μία από τις πιο επαληθευμένες και πιο φημισμένες περιπτώσεις προαίσθησης πριν από καταστροφή σχετίζεται με τα τραγικά γεγονότα της 21ης Οκτωβρίου του 1966 στο Άμπερφαν της Ουαλίας. Τη μέρα εκείνη 116 παιδιά και 28 ενήλικοι σκοτώθηκαν όταν κατέρρευσε ένα μεγάλο βουνό από κάρβουνο και έθαψε μία μικρή περιοχή της πόλης, μαζί με ένα δημοτικό σχολείο που ήταν γεμάτο με παιδιά. Η καταστροφή έπληξε σχεδόν κάθε οικογένεια στην πόλη και εξολόθρεψε μια ολόκληρη γενιά παιδιών της πόλης. Ήταν η μεγαλύτερη καταστροφή που είχε ποτέ πλήξει το Άμπερφαν.

Μετά την καταστροφή, άρχισαν να εμφανίζονται αναφορές για προαισθήσεις σχετικά με το γεγονός. Η μητέρα ενός από τους αποθανόντες μαθητές ανέφερε ότι ο δεκάχρονος γιος της, που είχε πεθάνει στην καταστροφή, είχε ένα όνειρο την προηγούμενη ημέρα, που προέβλεπε το συμβάν. Το παιδί είχε πει στη μητέρα του: "Είδα στον ύπνο μου πως πήγα στο σχολείο, αλλά δεν υπήρχε σχολείο. Κάτι μαύρο το είχε σκεπάσει ολόκληρο." Μία βδομάδα πριν, ο Alexander Venn είχε μια δυνατή προαίσθηση ότι θα γινόταν μία μεγάλη καταστροφή που είχε σχέση με κάρβουνο. Είπε στη γυναίκα του, "κάτι τρομερό πρόκειται να συμβεί και δε θα είναι μακριά από εδώ."

Οι αναφορές για προαισθήσεις είχαν έρθει από όλη την Ουαλία και την Αγγλία. Μία γυναίκα είχε έναν εφιάλτη ότι πνιγόταν σε μια βαθιά 'μαυρίλα'. Κάποιος άλλος ονειρεύτηκε ένα μικρό παιδί που είχε θαφτεί από μια μεγάλη καθίζηση του εδάφους. Κάποιος είδε καθαρά ένα σχολείο να είναι θαμμένο από έναν σωρό κάρβουνου και σωστικά συνεργεία που προσπαθούσαν να ξεθάψουν τους επιζώντες. Μία γυναίκα ξύπνησε από έναν εφιάλτη, όπου είχε δει πως την είχαν θάψει ζωντανή.

Το πρωί της καταστροφής η κυρία Sybil Brown ξύπνησε από ένα όνειρο στο οποίο είδε παιδιά να απειλούνται από μία μεγάλη 'μαύρη κυματιστή μάζα'. Πιθανότατα η πιο καθαρή προαίσθηση ήταν αυτή ενός άντρα από την βορειοδυτική Αγγλία που ισχυρίστηκε πως τη νύχτα πριν από την καταστροφή, είδε ένα όνειρο που αποτελούνταν μόνο από γράμματα που εμφανίζονταν με εκτυφλωτικό φως, A-B-E-R-F-A-N. Τη δεδομένη στιγμή το όνειρο δεν είχε κάποιο νόημα γι' αυτόν. Μετά από ώρες ανακάλυψε με φρίκη τη σημασία του...

Εξαιτίας του μεγάλου αριθμού των αναφερθέντων προαισθήσεων, τρεις διαφορετικοί ανεξάρτητοι οργανισμοί συνέταξαν μία έρευνα για τις προαισθήσεις. Στο τέλος συνδέθηκαν οι τρεις μελέτες και το αποτέλεσμα έδειξε ότι υπήρξαν πάνω από 24 ξεχωριστά επεισόδια προαίσθησης για την καταστροφή στο Aberfan. Ο λονδρέζος ψυχίατρος J.C. Barker ηγήθηκε της έρευνας. Στα συμπεράσματά του έγραψε ότι "έχει έρθει πλέον ο καιρός που θα πρέπει να δούμε κατά πρόσωπο τις προσπάθειες απόδειξης ή απόρριψης του φαινομένου των προαισθήσεων. Θα πρέπει να βρούμε έναν κοινό τόπο συνεργασίας και να διευκολύνουμε την έρευνα ώστε να προλάβουμε μελλοντικές καταστροφές." Ο Δρ. Barker έκανε ακριβώς αυτό, ιδρύοντας το Βρετανικό Γραφείο Προαισθήσεων. Για την ώρα ωστόσο, το γραφείο δεν έχει ακόμα καταφέρει να προλάβει καμία καταστροφή, αν και είχαν κάποιες περιορισμένες επιτυχίες στην πρόβλεψή τους.

Ταξιδιώτες του χρόνου από το μέλλον, θα μπορούσαν να είναι σύντομα εδώ!

Σύντομα θα είναι ίσως πιθανό να μας επισκεφτούν ταξιδιώτες από το μέλλον

Οι φυσικοί σ’ όλον τον κόσμο περιμένουν με αγωνία την έναρξη της λειτουργίας του πειράματος όλων των εποχών, την ενεργοποίηση της μεγάλης και ισχυρότατης διάταξης για τη σύγκρουση Αδρονίων, το LHC, που θεωρείται ότι θα ρίξει φως στα σωματίδια και τις δυνάμεις που δρουν στον κόσμο και θα αναπαράγει τις συνθήκες που τοποθετούνται πολύ κοντά στη στιγμή του Big Bang.


Η καθηγήτρια Irina Aref'eva και ο Δρ. Igor Volovich, φυσικομαθηματικοί στο μαθηματικό Ινστιτούτο Steklov της Μόσχας, πιστεύουν ότι το κολοσσιαίο πείραμα που θα γίνει στο CERN, το ευρωπαϊκό κέντρο Σωματιδιακής Φυσικής δίπλα στη Γενεύη της Ελβετίας, ίσως καταλήξει να είναι η πρώτη στον κόσμο χρονομηχανή. Το ντεμπούτο αυτό που θα γίνει στις αρχές του καλοκαιριού πιθανότατα θα αποτελέσει ορόσημο, διότι το ταξίδι στο παρελθόν θα ήταν πιθανό εάν τουλάχιστον θεωρήσουμε γενικότερα ότι είναι πιθανό μέχρι τη στιγμή της κατασκευής της πρώτης χρονομηχανής. Έτσι, το έτος 2008 θα μπορούσε να είναι το 'έτος μηδέν' για τα ταξίδια στο χρόνο, όπως ισχυρίζονται οι δύο επιστήμονες.

Η ιδέα του ταξιδιού στο χρόνο γεννήθηκε όταν ο συνάδελφος του Albert Einstein, Kurt Gφdel, χρησιμοποίησε τη θεωρία της σχετικότητας για να δείξει ότι το ταξίδι πίσω στο χρόνο αποτελούσε μια δυνατότητα. Από τότε, αποκάλυψε την ιδέα του αυτή το 1949 και πολλοί διαπρεπείς φυσικοί επιχειρηματολόγησαν εναντίον της ιδέας του ταξιδιού στο χρόνο, διότι υπονομεύει τις έννοιες της αιτιότητας και εισάγει διάφορα παράδοξα, όπως το γνωστό παράδοξο του παππού: ένας ταξιδιώτης του χρόνου θα μπορούσε να επισκεφτεί το παρελθόν και να σκοτώσει τον παππού του, έτσι θα καθιστούσε αδύνατη τη γέννησή του και συνεπώς το ταξίδι αυτό, που ακυρώνει τη γέννησή του, κ.ο.κ...

Αλλά 60 χρόνια αργότερα, δεν υπάρχει ακόμα κάποιος θεμελιώδους φύσεως λόγος που να τεκμηριώνει το ότι οι ταξιδευτές του χρόνου δεν μπορούν να κάνουν την ιστορία άνω κάτω.

Οι δύο ρώσοι επιστήμονες ισχυρίζονται πως όταν οι μηχανές του LHC θα συγκεντρωθούν σε ένα υποατομικό σωματίδιο ένα τρισεκατομμύριο φορές μικρότερο από το μέγεθος ενός κουνουπιού θα προξενήσουν περίεργα αποτελέσματα στη λειτουργία του σύμπαντος και συγκεκριμένα του χωροχρόνου.

Ενώ η βαρύτητα της Γης προκαλεί ήδη κάποιες ήπιες διαταραχές στο χωροχρόνο, η ενέργεια του LHC θα μπορούσε να διαταράξει το χρόνο σε τέτοιο βαθμό, που θα μπορούσε να γυρίσει ως βρόχος πίσω στον εαυτό του. Αυτοί οι βρόχοι είναι γνωστοί στους φυσικούς επιστήμονες ως 'κλειστές καμπύλες χρόνου' και θα μπορούσαν, τουλάχιστον θεωρητικά, να μας επιτρέψουν την επίσκεψη σε κάποιες περασμένες στιγμές. Η όλη σύλληψη είναι σε αρμονία με μια παλιότερη που είχε παρουσιαστεί το 1988, όταν ο καθηγητής Kip Thorne και οι συνεργάτες του στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Pasadena), έδειξαν ότι οι σκουληκότρυπες, ή τα τούνελ του χωροχρόνου, θα μπορούσαν να επιτρέψουν το ταξίδι στο χρόνο, μια ιδέα που είχε γίνει ευρέως γνωστή στη νουβέλα του Carl Sagan που γυρίστηκε και ως ταινία 'Επαφή' (Contact).

Η καθηγητής Aref'eva και ο Δρ. Volovich πιστεύουν ότι το LHC θα μπορούσε να δημιουργήσει σκουληκότρυπες και να επιτρέψει έτσι ενός είδους ταξίδι στο χρόνο. 'Διαπιστώσαμε ότι οι κλειστές καμπύλες χρόνου και οι σκουληκότρυπες θα μπορούσαν επίσης να προκύψουν ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης σωματιδίων', δηλώνει η καθηγητής Aref'eva. Υπάρχουν ωστόσο αρκετά εμπόδια, όπως το ότι οι σκουληκότρυπες που είναι πιθανό να δημιουργηθούν θα έχουν τόσο μικρό μέγεθος, που μόνο υποατομικά σωματίδια θα μπορούσαν να ταξιδέψουν μέσα απ' αυτές.

Οι δύο επιστήμονες αναφέρουν ότι, το εάν το ταξίδι στο χρόνο που θα συμβεί στο LHC ανοίξει τις πόρτες για μεγαλύτερης κλίμακας ταξιδιώτες, όπως οι άνθρωποι, αποτελεί μια βαθιά και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ερώτηση. Αλλά προσθέτουν ότι τέτοιου είδους προβλήματα απαιτούν περαιτέρω έρευνα. Ίσως το καλύτερο που μπορούμε να ελπίσουμε είναι ότι πιθανότατα το LHC να μας δώσει ένα σημάδι για την ύπαρξη των σκουληκοτρύπων. Εάν κάποιο μέρος της ενέργειας από τις συγκρούσεις στο LHC εξαφανιστεί, θα μπορούσε να συμβεί αυτό επειδή οι συγκρούσεις θα έχουν δημιουργήσει σωματίδια που ταξίδεψαν μέσω μιας σκουληκότρυπας στο χρόνο.

Μέχρι στιγμής, ένα επίμονο σημείο για την έννοια της σκουληκότρυπας είναι να βρεθεί ένα 'εξωτικό' είδος ύλης που θα είχε τη δυνατότητα να κρατήσει την είσοδο της σκουληκότρυπας ανοιχτή για ταξίδι στο χρόνο. Η σκοτεινή ύλη που θεωρείται ότι διαποτίζει το σύμπαν θα μπορούσε να είναι αυτό που θα χρειαζόταν για να κρατηθεί η 'πόρτα' της σκουληκότρυπας ανοιχτή, τουλάχιστον αυτή είναι μια ερμηνεία που σχετίζεται με τη φύση της σκοτεινής ύλης, οι υποστηρικτές της οποίας αποκαλούν την τελευταία 'ύλη φάντασμα'.

Εάν ένα μείγμα από συγκρουόμενα σωματίδια και ύλη φάντασμα δημιουργήσει μία σκουληκότρυπα στη Γενεύη αυτή τη χρονιά, ένας μελλοντικός εξελιγμένος πολιτισμός θα μπορούσε να τη βρει στα βιβλία ιστορίας του, να εντοπίσει τη στιγμή που δημιουργήθηκε και μέσω της τεχνολογίας του να μας κάνει μια μικρή επίσκεψη.

'Τα στοιχεία από τις παρατηρήσεις συνεχίζουν να επιτρέπουν την ύπαρξη ενέργειας φάντασμα' δηλώνει ο Robert Caldwell, φυσικός στο κολέγιο του Dartmouth στο New Hampshire, αλλά δε συμφωνεί με τις απόψεις των δύο επιστημόνων για τις συνέπειες του πειράματος στο LHC.

Ένας κορυφαίος επιστήμονας που πιστεύει ότι το ταξίδι στο χρόνο θα ήταν πιθανό, ο καθηγητής David Deutsch του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, σχολιάζει: 'Είναι κάπως υπερβολικό ως ιδέα, αλλά όχι τρελό. Για διάφορους λόγους δεν πιστεύω ότι θα δουλέψει ο μηχανισμός που προτείνουν (δηλαδή ότι το πείραμα θα ανοίξει μια πόρτα στο χρόνο) ακόμα και αν οι υποθέσεις τους είναι αληθινές'.

Ο Δρ. Brian Cox του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ προσθέτει: 'Οι ενέργειες δισεκατομμυρίων κοσμικών ακτινών που έχουν χτυπήσει την ατμόσφαιρα της Γης εδώ και πέντε δισεκατομμύρια χρόνια, υπερβαίνουν κατά πολύ αυτές που θα δημιουργηθούν στο πείραμα του LHC και μ' αυτή τη λογική οι ταξιδιώτες του μέλλοντος θα ήταν ήδη εδώ. Εάν αυτές οι σκουληκότρυπες εμφανιστούν, εγώ προσωπικά θα φάω το καπέλο που μου είχαν δωρίσει στα πρώτα μου γενέθλια, πριν να μου το χαρίσουν!!

Ο Θεός είναι άρρεν!

Το Βατικανό στέκεται ενάντια στις φεμινιστικές ερμηνείες του χριστιανικού δόγματος, θέτοντας ότι ο Θεός πρέπει πάντα να αναγνωρίζεται ως ‘ο Πατέρας μας’. Σε μια κίνηση που στοχεύει να πλήξει τη διάδοση των φράσεων που είναι ουδέτερες ως προς το φύλο, η παπική έδρα δηλώνει πως οποιοσδήποτε βαπτίζεται με τη χρήση εναλλακτικών όρων όπως ‘Δημιουργός’, ‘Λυτρωτής’ και ‘Άγιο Πνεύμα’, θα πρέπει να επαναλάβει τη βάπτιση χρησιμοποιώντας την παραδοσιακή ορολογία.

Στην εκκλησιαστική συνάθροιση για το Δόγμα της Πίστης που έλαβε χώρα στις αρχές του Μάρτη (2008) ειπώθηκε ότι: "Αυτές οι ποικιλίες στα ονόματα προέρχονται από την λεγόμενη 'φεμινιστική θεολογία' και αποτελούν μια προσπάθεια να αποφευχθεί η χρήση λέξεων όπως 'πατέρας' και 'υιός', οι οποίες εκλαμβάνονται ως σοβινιστικές." Όμως, θα έπρεπε να υπάρχει σεβασμός στους παραδοσιακούς όρους του Πατρός, του Υιού και του Αγίου πνεύματος.

Οι εναλλακτικοί όροι έχουν προέλευση τη Βόρεια Αμερική και άρχισαν να γίνονται δημοφιλείς μόλις στα προηγούμενα λίγα χρόνια. Πρακτικά είναι πιο συχνοί στην εκκλησία της Αγγλίας. Πρόσφατα αναφέρθηκε ότι υπήρχαν οδηγίες σε επισκόπους και κληρικούς να αποφεύγουν την αλόγιστη χρήση εκφράσεων που ενισχύουν το 'αρσενικό ίματζ'.

Ο αρχιεπίσκοπος του Canterbury, Δρ. Rowan Williams και ο Πάπας, συναντήθηκαν στη Ρώμη τον περασμένο χρόνο και παραδέχτηκαν από κοινού ότι η χειροτονία γυναικών κληρικών αποτελεί ένα 'σοβαρό εμπόδιο' για στενότερους δεσμούς μεταξύ των δύο εκκλησιών. Ο Πάπας διατηρεί μία σθεναρά επίμονη στάση απέναντι στον φεμινισμό στους κόλπους της καθολικής εκκλησίας.

Στο βιβλίο του, 'The Ratzinger Report' (Ratzinger Report - The Wisdom of Pope Benedict XVI, το βιβλίο που έγραψε ο πάπας Βενέδικτος 16ος ) γράφει: "Είμαι, στην πραγματικότητα, πεπεισμένος ότι αυτό που πρεσβεύει ο φεμινισμός στη ριζική του μορφή δεν είναι πλέον αυτό που γνωρίζουμε ως χριστιανισμό, αλλά μια διαφορετική θρησκεία."

Η Rosemary Radford Ruether, καθηγήτρια φεμινιστικής θεολογίας στην Ακαδημαϊκή Θεολογική Ένωση της Καλιφόρνια, είπε ότι μεταξύ των 'φιλελεύθερων' καθολικών, ο Πάπας 'δεν είναι ο δικός μας Πάπας'.

Το Βατικανό όμως επιμένει, πως οποιοσδήποτε βαπτίζεται κάτω από φεμινιστικούς όρους, μπορεί να ακυρωθεί ο γάμος του. Ο καρδινάλιος Urbano Navarrete που σχολίασε τις τελευταίες αποφάσεις του Πάπα, προειδοποίησε πως οποιοσδήποτε επιχειρήσει να πραγματοποιήσει βάπτιση χρησιμοποιώντας τους ουδέτερους σε φύλο τύπους, θα τιμωρηθεί. "Είναι σοβαρά παράνομο και άδικο", δήλωσε.

Ο Μονσινιόρ Antonio Miralles, καθηγητής στο παπικό πανεπιστήμιο του Ιερού Σταυρού είπε ότι ο νέος τρόπος βάπτισης "υπονομεύει την πίστη στην τριάδα" επειδή θολώνει τη σχέση μεταξύ των τριών προσώπων. "Ο Θεός είναι αιώνια Πατέρας σε σχέση με τον μοναδικό του Υιό, που δεν μπορεί να είναι αιώνιος Υιός εάν δε βρίσκεται σε συσχέτιση με τον Πατέρα."

Οι χρονομηχανές και η ιστορία τους





Το όνειρο για ένα ταξίδι στο χρόνο, στο παρελθόν ή στο μέλλον, είναι πιθανόν τόσο παλιό όσο και η ανθρώπινη φαντασία. Όταν ο H.G. Wells δημοσίευσε το 1895 τη ‘Μηχανή του Χρόνου’, την αποκάλεσε ‘επιστημονικό ρομάντζο’, επειδή κανείς δεν ήξερε εάν το ταξίδι στο χρόνο ήταν πιθανό. Περίπου 10 χρόνια αργότερα, ο Albert Einstein θα παρουσίαζε τη θεωρία του για την ειδική σχετικότητα και μέρος της ερώτησης θα έπαιρνε τελικά απάντηση.


Μία από τις προβλέψεις του Einstein, που πλέον έχει επαληθευτεί από αμέτρητα πειράματα, μπορεί να περιγραφτεί καλύτερα με την παραβολή των διδύμων. Ό ένας από τους δίδυμους μένει στη Γη, ενώ ο άλλος κάνει μια βόλτα στο εξωτερικό διάστημα, ταξιδεύοντας για 10 χρόνια όπως μετριούνται από αυτόν που παραμένει στη Γη - με μια ταχύτητα που πλησιάζει αυτήν του φωτός. Όταν ο δίδυμος επιστρέφει, ανακαλύπτει ότι ο αδελφός του έχει γεράσει κατά 10 χρόνια, ενώ ο ίδιος μόλις που έχει σημάδια ότι πέρασε χρόνος από πάνω του. Ταξίδευσε δηλαδή, 10 χρόνια στο μέλλον.

Αυτή είναι η δράση της διαστολής του χρόνου σύμφωνα με την ειδική σχετικότητα και παρόλο που είναι πιο σημαντική όταν εμπλέκονται υπερβολικά μεγάλες ταχύτητες, συμβαίνει γύρω μας όλη την ώρα. Καθώς κινούμαστε ο ένας σε σχέση με τον άλλο, όλοι μας ταξιδεύουμε στο μέλλον σε διαφορετικούς βαθμούς. Οι διαφορές βέβαια είναι πολύ μικρές, αλλά υφίστανται. Το ταξίδι στο μέλλον είναι κάτι που δεν μπορούμε να αποφύγουμε, μία συνέπεια της δομής του σύμπαντος.

Το ταξίδι στο παρελθόν, ή το να επιστρέψει κανείς από ένα ταξίδι στο μέλλον, αποτελεί μια πιο προκλητική υπόθεση. Μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες το όλο θέμα άνηκε στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. Στην ουσία, η έναρξη της πρώτης σοβαρής και επίμονης έρευνας οφείλεται σε μία σχετική ερώτηση που προήλθε από έναν πρωτοπόρο συγγραφέα της επιστημονικής φαντασίας.

Το 1985 ο αστρονόμος Carl Sagan εργαζόταν επάνω στο σενάριο της νουβέλας του 'Επαφή'. Η ηρωίδα του βιβλίου θα έπρεπε να κάνει μία αστραπιαία διαστρική μετάβαση και εφόσον ο Sagan ήθελε να συμφωνεί η ιστορία του με τη φυσική, ζήτησε τη συμβουλή του φίλου του Kip Thorne, που ήταν θεωρητικός φυσικός στο ινστιτούτο τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech). Ο Thorne πρότεινε τη χρήση μιας 'σκουληκότρυπας', μια πρόβλεψη της θεωρίας του Einstein, που αντιπροσωπεύει ένα υποθετικό τούνελ που παρακάμπτει τον χωρόχρονο και που αποτελεί δημοφιλές στοιχείο ανάμεσα στους θιασώτες της επιστημονικής φαντασίας. Ο Sagan θεώρησε καθήκον του να ενσωματώσει την πρόταση στην ιστορία του.

Το ίδιο χρόνο, ο Thorne διαπίστωσε πως εάν αντιμετωπίσει κανείς τα δύο στόμια της σκουληκότρυπας με τον ίδιο τρόπο που ισχύει για την παραβολή των διδύμων, κρατώντας το ένα στόμιο σταθερό και μετακινώντας το άλλο σε μια ταχύτητα που πλησιάζει αυτήν του φωτός και μετά επιστρέφοντάς το στην εγγύτητα του σταθερού στομίου, θα μπορούσε να κατασκευάσει μια χρονομηχανή. Εάν το κινητό στόμιο ταξίδευε για 10 χρόνια, όπως μετριέται από το σταθερό, τότε ο Thorne θα μπορούσε να πηδήξει μέσα στο κινητό στόμιο και να εμφανιστεί μέσα από το σταθερό, 10 χρόνια πίσω στο παρελθόν.

Οι φυσικοί είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικοί με το θέμα του ταξιδιού στο χρόνο, θεωρώντας το επιστημονική φαντασία. Αλλά η εργασία του Thorne αποτελούσε μια έγκριση για να το αντιμετωπίσει κανείς σοβαρά και ξαφνικά εμφανίστηκε ένας χείμαρρος από επιστημονικά συγγράμματα, πολλά από τα οποία δημοσιεύτηκαν στα πιο έγκριτα επιστημονικά περιοδικά. Μέχρι τα μέσα του 1990 υπήρχαν τουλάχιστον μισή ντουζίνα ιδέες αναφορικά με άλλους τρόπους στρέβλωσης και αναδίπλωσης του χωροχρόνου, σαν ένα χάρτινο οριγκάμι.

Όλες αυτές οι σκέψεις ήταν βασικά θεωρητικές, κανείς δεν είχε κατασκευάσει μια χρονομηχανή στη βάση αυτών των θεωριών. Ένας λόγος ήταν πως στις περισσότερες περιπτώσεις, τα σχέδια απαιτούσαν ένα είδος αντιβαρύτητας, που καλείται αρνητική ενέργεια, ώστε να διατηρήσει την αναδίπλωση του χώρου και του χρόνου. Η αρνητική ενέργεια είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να παραχθεί στις αναγκαίες ποσότητες. Ακόμα όμως, η ιδέα του ταξιδιού στο χρόνο, απολάμβανε σοβαρής αντιμετώπισης.

Φυσικά, δεν χαρακτηριζόταν όλη αυτή η προσοχή του επιστημονικού κόσμου από ενθουσιασμό. Ο Stephen Hawking, για παράδειγμα, υπέθεσε πως για κάποιον μέχρι στιγμής άγνωστο μηχανισμό, η φύση εμποδίζει το ταξίδι πίσω στο χρόνο. Μια επίμονη δυσκολία ήταν το λεγόμενο 'παράδοξο του παππού': εάν κανείς ταξιδεύσει πίσω στο χρόνο και σκοτώσει τον παππού του, τότε καθιστά αδύνατη τη γέννησή του. Αλλά εάν δεν έχει γεννηθεί, πως θα μπορέσει να ταξιδεύσει πίσω στο παρελθόν και να σκοτώσει τον παππού του;

Ο γεννημένος στη Ρωσία φυσικός Igor Novikov, ενθουσιώδης ερευνητής στο αντικείμενο του ταξιδιού στον χρόνο, πρότεινε πως το παράδοξο δεν έχει εφαρμογή διότι ο χωρόχρονος είναι πιθανότατα συνεπής στον εαυτό του. Αυτό σημαίνει, ότι μπορεί κανείς να ταξιδεύσει πίσω στο χρόνο και κατά κάποιο τρόπο να αναμειχθεί σε ένα παρελθόν του οποίου ήταν μέρος, αλλά δε θα μπορέσει να σκοτώσει τον παππού του, ακριβώς επειδή δεν τον είχε σκοτώσει ποτέ.

Ο Novikov επίσης, είχε αφιερώσει πολύ σκέψη στο άλλο αίνιγμα του ταξιδιού στο χρόνο, το αποκαλούμενο 'bootstrap paradox': Αν υποθέσουμε πως κάποιος ταξιδεύει στο 2009 και βρίσκει το σχέδιο για μια αυτοκίνητη μηχανή που λειτουργεί με μηδενικές εκπομπές και γυρίζει πάλι πίσω στο 2008 να κατοχυρώσει την πατέντα. Ας υποθέσουμε επίσης, πως η πατέντα κατοχυρώνεται επάνω στο σχέδιο που βρέθηκε το 2009. Αναδύεται η προφανής ερώτηση: ποιος θα είχε εφεύρει τη μηχανή μηδενικής εκπομπής; Η απάντηση είναι, πως κανένας δε θα την είχε εφεύρει. Το σχέδιο θα είχε δημιουργηθεί ουσιαστικά από το τίποτα, θα ήταν δείγμα της γενναιοδωρίας της χρονομηχανής και πιθανόν, θα αποτελούσε ένα στολίδι σε μια συλλογή ευφυέστατων νομικών κανόνων, που δεν έχουν ακόμα συνταχθεί.

Ο βρετανός φυσικός David Deutsch, εφαρμόζοντας την ερμηνεία της κβαντομηχανικής που αφορά στα πολλαπλά σύμπαντα, πιστεύει πως το οπισθόδρομο ταξίδι στο χρόνο θα απαιτούσε το ταξίδι σε κάποιο άλλο, παράλληλο σύμπαν, κάποιο στο οποίο θα μπορούσε κανείς να σκοτώσει τον παππού του και όπου συνεπώς δε θα μπορούσε να γεννηθεί ποτέ. Μέσω της χρονομηχανής, ο θύτης θα μετακινούνταν από το δικό του σύμπαν και θα επισκεπτόταν ένα άλλο, παράλληλο.

Η ιδέα αυτή έχει μερικές ενδιαφέρουσες επιπλοκές. Ο Deutsch πρότεινε πως ένας από τους λόγους που δεν έχουμε ακόμα ανιχνεύει εξωγήινους πολιτισμούς, θα μπορούσε να είναι ότι με τη χρήση χρονομηχανών, έφυγαν από αυτό το σύμπαν, γιατί προτίμησαν να ζήσουν σε κάποιο άλλο.

Αφήνοντας κατά μέρους τις φιλοσοφικές και μεταφυσικές ερωτήσεις, ακριβώς πόσο ρεαλιστική είναι η φυσική του ταξιδιού πίσω στο χρόνο; Κάθε ένα από τα διάφορα σχήματα για την κατασκευή μια χρονομηχανής δημιουργεί ένα πεδίο όπου είναι πιθανό το ταξίδι στο παρελθόν και το διαχωρίζει από το πεδίο όπου το ταξίδι αυτό θα ήταν απίθανο. Το όριο μεταξύ των δύο αυτών πεδίων, ο 'χρονολογικός ορίζοντας', έχει παραμείνει ένα μυστήριο, εν μέρει επειδή η φύση του εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά του χωροχρόνου στις όσο το δυνατόν μικρότερες κλίμακες.

Έχουμε, στην καλύτερη περίπτωση, μια θολή κατανόηση αυτών των κλιμάκων, και δε θα έχουμε μια πραγματική κατανόηση μέχρις ότου αναπτυχθεί μια πλήρης θεωρία της κβαντικής βαρύτητας. Αυτό είναι το 'ιερό δισκοπότηρο' της θεωρητικής φυσικής: η επονομαζόμενη 'Θεωρία των Πάντων' που θα εξάλειφε τις ανομοιότητες μεταξύ της σχετικότητας (που εξηγεί τη φύση σε μεγάλη κλίμακα, όπου η βαρύτητα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο) και της κβαντομηχανικής (που εξηγεί τη φύση σε πολύ μικρή κλίμακα, όπου οι κβαντικές δράσεις είναι πολύ σημαντικές).

Κάποιοι φυσικοί πιστεύουν πως απέχουμε από τη θεωρία των πάντων μόνο 10 χρόνια, άλλοι θεωρούν πως είμαστε ακόμα πολύ μακριά. Για την ώρα λοιπόν, η ερώτηση σχετικά με το εάν είναι εφικτό το ταξίδι στο χρόνο, έχει τεθεί σε αναμονή.

Η πρόσφατη (και σίγουρα προσωρινή) άρνηση ενδιαφέροντος για το ταξίδι στο παρελθόν αποτελεί θέση πολλών φυσικών, που ισχυρίζονται ότι η εργασία σε λιγότερο φαντασμαγορικά πεδία θα μπορούσε να αποφέρει πολύ μεγαλύτερο κέρδος. Ο φυσικός από τη Νέα Ζηλανδία Matt Visser, που ο ίδιος έχει κατασκευάσει έναν αριθμό θεωρητικών χρονομηχανών, αποκαλεί αυτή τη θέση υπερβολικά προσεκτική και 'βαρετή'.

Πάνω από δύο δεκαετίες μετά από τον πρώτο σπόρο που έριξαν ο Sagan και ο Thorne, δεν γνωρίζουμε ακόμα εάν το ταξίδι στο χρόνο είναι εφικτό. Αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο: Ακόμα και ως ιδέα, είναι κάτι το αφάνταστα συναρπαστικό.

Ενεργειακά υπολείμματα, ή φαντάσματα;

Συναισθηματικά κατάλοιπα στους χώρους που κυκλοφορούμε



Έχετε ποτέ μπει σε κάποιο σπίτι όπου αισθανθήκατε ζεστασιά και οικειότητα, μια αίσθηση που έμοιαζε σαν το σπίτι να σας αγκάλιαζε όπως ένας παλιός φίλος ή ένας συγγενής σας; Έχετε μήπως νιώσει τρομαχτικά, άβολα ή απειλητικά σ’ ένα σπίτι χωρίς να υπάρχει εμφανής λόγος; Θα μπορούσατε να εκλογικεύσετε βέβαια αυτά τα αισθήματα, θεωρώντας πως το σπίτι ήταν ή δεν ήταν φιλόξενο. Θα μπορούσατε να ισχυριστείτε πως η διακόσμηση δεν ήταν σωστή ή πως πιθανότατα δε συμπαθούσατε τους ανθρώπους που διέμεναν στο σπίτι και πως υποσυνείδητα μεταθέσατε την προκατάληψή σας απέναντί τους, στο ίδιο το σπίτι. Υπάρχει ακόμα η πιθανότητα, το σπίτι να έχει καταληφθεί από κάποια οντότητα, πνεύμα ή φάσμα, το φάντασμα κάποιας ταλαιπωρημένης ψυχής που παγιδεύτηκε αιώνια στην άβυσσο του υπογείου σας, παρατηρώντας κάθε σας κίνηση και προκαλώντας κάθε σας τρίχα να στέκεται συνεχώς σε προσοχή.

Μια άλλη εκδοχή που θα μπορούσε να εξεταστεί, αφορά στα ενεργειακά υπολείμματα, δηλαδή σε ενέργεια που είναι είτε αρνητικά είτε θετικά φορτισμένη και που έχει παραμείνει από όσους έμεναν τον προηγούμενο καιρό στο σπίτι. Η ανθρώπινη αύρα θεωρείται ότι είναι μια ισχυρή και έντονα αισθητή ουσία. Περιλαμβάνει αρκετά χρώματα, που ποικίλουν: κόκκινο, μπλε, μαύρο, γκρι, ροζ, βυσσινί, κ.λπ.. Η ροή των χρωμάτων βέβαια, εξαρτάται από ένα σύνολο παραγόντων. Εάν κάποιος είναι θυμωμένος η αύρα θα εμφανίσει κόκκινα χρώματα, ενώ αν κάποιος είναι θλιμμένος ή σε ασταθή διάθεση, τείνει να παίρνει γκρίζο χρώμα. Εμφανίζει ανταύγειες ροζ, βιολετί και μπλε, όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε ισορροπία και είναι χαρούμενος.

Το ανθρώπινο ενεργειακό πεδίο

Η Barbara Ann Brennon, συγγραφέας του βιβλίου 'Χέρια Όλο Φως' (Hands of Light), περιγράφει την πολυπλοκότητα της αύρας ως ένα βιολογικό ενεργειακό πεδίο με μεγάλη λεπτομέρεια. Αναφέρεται στην μακρόχρονη εμπειρία και εργασία της επάνω στην ανθρώπινη αύρα, περιγράφοντας μηχανισμούς που αφορούν στην πνευματική υπόσταση του ανθρώπου και που επηρεάζουν την υγεία του και το περιβάλλον.

"Εάν ορίσουμε το 'Ανθρώπινο Ενεργειακό Πεδίο' ως όλα τα πεδία και τις απόρροιες του ανθρώπινου σώματος, μπορούμε να διαπιστώσουμε πως πολλά από τα γνωστότερα συστατικά του ανθρώπινου ενεργειακού πεδίου έχουν μετρηθεί στο εργαστήριο. Αυτά είναι ηλεκτροστατικά, μαγνητικά, ηλεκτρομαγνητικά, ηχητικά, θερμικά και οπτικά συστατικά του ανθρώπινου ενεργειακού πεδίου."

Συνεχίζει, εξηγώντας τα πεδία των φυτών, των ζώων και των ακίνητων αντικειμένων, που επίσης έχουν τη δική τους ενεργειακή υπογραφή. Ακόμα παραπέρα, ισχυρίζεται ότι μπορούμε να χειριστούμε αυτά τα πεδία με θεραπευτικό άγγιγμα, καθαρισμούς σε βάθος και θετική επαναφόρτιση της αύρας. Επίσης, περιγράφει το πώς διαφορετικές προσωπικότητες και διαθέσεις ανθρώπων μπορούν να επηρεάσουν το περιβάλλον τους, συγκεκριμένα πως μια αύρα μπορεί να επηρεάσει το ενεργειακό πεδίο ενός άλλου ανθρώπου και αντικειμένων.

Έτσι, εφόσον είναι δυνατό να εξηγηθεί η δυναμική του ανθρώπινου ενεργειακού πεδίου, μπορούμε να ισχυριστούμε πως είναι πιθανό για τα ανθρώπινα όντα να αφήνουν ένα ενεργειακό αποτύπωμα σε ακίνητα αντικείμενα. Είναι αρκετά εύλογο πως μερικά υποτιθέμενα 'στοιχειώματα' μπορούν στην πραγματικότητα να είναι το αποτέλεσμα από ανθρώπινα ενεργειακά αποτυπώματα, παρά από κάποιο ασώματο πνεύμα που έχει καταλάβει το χώρο μας. Συγκεκριμένα, κάποια τραυματικά γεγονότα, όπως η βία και ο φόβος, μπορούν να αφήσουν εντυπώσεις που διαρκούν, όχι μόνο σε ανθρώπους, αλλά και στα στοιχεία που τους περιβάλλουν. Η κατάθλιψη, το άγχος, το μίσος και η θλίψη, είναι τόσο ισχυρά συναισθήματα που θα μπορούσαν να επηρεάσουν ακόμα και τους λιγότερο ευαίσθητους ανθρώπους.

Κάποιοι άνθρωποι με μεγάλη ευαισθησία, αντιλαμβάνονται με μεγάλη ευκολία και ένταση τα ενεργειακά υπολείμματα σε διάφορους χώρους και αντικείμενα. Συχνά δυσκολεύονται να ζήσουν σε σπίτι που είχε μείνει κάποιος άλλος πριν. Προτιμούν να μείνουν σε κάποιο νεόκτιστο σπίτι όντας οι πρώτοι ένοικοί του, αφήνοντας τα δικά τους ενεργειακά αποτυπώματα, αλλά χωρίς να είναι αναγκασμένοι να έρθουν σε επαφή με τα ενεργειακά κατάλοιπα των προηγούμενων ενοικιαστών. Κάποιες φορές ακόμα, συμβαίνει ένας άνθρωπος με τέτοια μεγάλη ευαισθησία, να διαισθάνεται κάποια πράγματα που αφορούν στο σπίτι που διαμένει, πράγματα τα οποία στη συνέχεια επιβεβαιώνονται από τους γείτονες.

Η παραπάνω περιγραφή δεν αποκλείει τις σπάνιες και πιθανότατα αληθινές περιπτώσεις στοιχειώματος. Άλλωστε, σ' αυτές τις λίγες περιπτώσεις, οι εντυπώσεις είναι αρκετά διαφορετικές. Είναι όμως πολύ λιγότερες από όσο κάποιοι πιστεύουν, αφού σε ένα μεγάλο ποσοστό των αναφορών έχουμε να κάνουμε απλά με ενεργειακά υπολείμματα. Σ΄ αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν, η φόρτιση του σπιτιού με θετικά συναισθήματα, αγάπη, ευτυχία, χαρά, συμπάθεια, αρκούν για να δώσουν τέρμα σε όποιο 'κακό πνεύμα' πιστεύεται ότι ενοικεί στο σπίτι.

συν...

...συν

Η αύρα

Όταν πρωτογνωρίζετε κάποιον, ακόμα και αν δεν έχετε μιλήσει καθόλου μαζί του, μπορεί να σχηματίσετε μια πρώτη εντύπωση που αναφέρεται στο ότι νιώθετε καλά ή άσχημα απέναντί του. Η προσωπικότητα ενός ατόμου είναι γραμμένη στην ενέργεια που τον περιβάλλει. Ακόμα και εάν δεν έχετε τα χαρίσματα ενός ψυχικού και εάν δεν έχετε τη δυνατότητα να βλέπετε αύρες, το φυσικό σας ένστικτο μπορεί να νιώσει την ενεργειακή υπογραφή του ανθρώπου αυτού και να σας οδηγήσει.

Για παράδειγμα, εάν προχωράτε στο δρόμο, περνάτε δίπλα από πολλούς άλλους διαβάτες. Μέσα σε μια στιγμή, μπορείτε να διακρίνετε ανάμεσα σε τόσους ξένους, ποιος σας φαίνεται να άξιζε την εμπιστοσύνη σας και για ποιους θα επιλέγατε να περάσετε το δρόμο απέναντι για να τους αποφύγετε. Κάποιοι πιθανόν θα ισχυριστούν πως οι εντυπώσεις αυτές οφείλονται στην εξωτερική εμφάνιση όλων αυτών των ανθρώπων, στα ρούχα τους ή στις εκφράσεις των προσώπων τους, ή ακόμα και με το ότι παρουσιάζουν ομοιότητες ή διαφορές με οικεία σας πρόσωπα ή πρόσωπα που σας κάνουν να νιώθετε άβολα. Αυτές είναι πλήρως αποδεκτές ερμηνείες, αλλά επίσης, η δυνατότητά μας να νιώθουμε τις προθέσεις και τη φιλικότητα ενός άλλου ατόμου, μπορεί να σχετίζεται και με την έκτη αίσθησή μας, ένα είδος διαισθητικής ευαισθησίας.

Οι άνθρωποι που έχουν εκπαιδευτεί σε εναλλακτικές θεραπευτικές τεχνικές όπως αυτή του Reiki, ή ακόμα και όσοι έχουν το χάρισμα του θεραπευτικού αγγίγματος, μπορούν να αξιοποιήσουν και να χειριστούν αυτές τις ισχυρές ενέργειες που περιβάλλουν κάθε άτομο. Κάποιοι μπορούν να ανοίξουν τα ενεργειακά κανάλια, να καθαρίσουν και να επαναφέρουν σε ισορροπία τα ενεργειακά πεδία όσων το έχουν ανάγκη. Μια καθαρή, υγιής και ισορροπημένη αύρα μπορεί ουσιαστικά να επηρεάσει το νου κάθε ανθρώπου και πολλές φορές να συμβάλλει στη θεραπεία αρκετών προβλημάτων. Αντίθετα, μια αύρα που είναι ανοιχτή σε έντονα αρνητικό περιβάλλον, που βομβαρδίζεται με στρεσσογόνους παράγοντες, αισθήματα ακύρωσης, πικρία, προσβολή, ενοχές, κ.λπ., μπορεί να συμβάλλει στην εγκατάσταση μιας νόσου. Η κατάθλιψη, η χρόνια κόπωση και η ορμονική ανισορροπία μπορούν να οφείλονται απλά σε μια ασταθή αύρα. Αυτές οι ασθένειες με τη σειρά τους, μπορούν να οδηγήσουν σε σοβαρότερες παθήσεις, όπως ακόμα και ο καρκίνος ή να μην αφήνουν τον οργανισμό να αντιμετωπίσει μια οποιαδήποτε πάθηση.

συν...

Νεκροταφεία

Αρνητικά φορτισμένα ενεργειακά υπολείμματα που έχουν απορροφηθεί στα δομικά στοιχεία ενός σπιτιού ή ενός εργασιακού χώρου, μπορούν να αδυνατίζουν την ενέργεια των ενοίκων του χώρου και να προσβάλλουν την αύρα και το σώμα τους. Αρνητικές καταστάσεις μπορεί να έχουν αφήσει πίσω τους ένα σκοτεινό σύννεφο που επηρεάζει όσους έρχονται σε επαφή με αυτό και ιδιαίτερα όσους είναι ανοιχτοί και δεν έχουν ισχυρές άμυνες απέναντι στην αρνητικότητα.

Δύο πολύ καλά παραδείγματα που αφορούν σε θετικά και αρνητικά ενεργειακά υπολείμματα που συναντούνται σε χώρους, είναι το παράδειγμα των νεκροταφείων και το παράδειγμα των ναών. Όταν κάποιος, ακόμα και αν δεν έχει θρησκευτικό αίσθημα, μπαίνει σε κάποιον ναό, μια αίσθηση ηρεμίας, γαλήνης και σεβασμού τον αγκαλιάζει αστραπιαία. Οι ναοί είναι χώροι που χαρακτηρίζονται από ισχυρή θετική ενέργεια. Εκατοντάδες άνθρωποι προσεύχονται, αυτοσυγκεντρώνονται και συγχωρούν άλλους ανθρώπους, καθαρίζοντας τον εαυτό τους από κάθε αρνητικό συναίσθημα που έχουν απέναντι στους άλλους. Οι ναοί είναι πηγές ενέργειας που συνοδεύεται από καλές προθέσεις.

Ένα νεκροταφείο από την άλλη μεριά, συνήθως περιλαμβάνει αρνητικά φορτισμένες ενέργειες, που έχουν αφεθεί από όσους πέρασαν τους δρόμους του συνοδεύοντας κάποιον που έφυγε από τη ζωή. Ο αέρας είναι βαρύς, πυκνός και προκαλεί κατάθλιψη. Η γνώση του ότι κάθε ένας από εμάς θα διασχίσει τους δρόμους ενός νεκροταφείου με κάποιους να τον κουβαλάνε δε βοηθάει καθόλου, αλλά αυτό που νιώθουμε μέσα σ' αυτά οφείλεται κυρίως στα ενεργειακά υπολείμματα που έχουν μείνει εκεί, από τους φόβους των ζωντανών απέναντι στον θάνατο. Έτσι σε ένα νεκροταφείο, συναντάμε έντονα αρνητικές και άβολες αισθήσεις.

Κάποιοι θιασώτες των παραφυσικών φαινομένων συχνά ισχυρίζονται πως αυτές οι δυσάρεστες αισθήσεις πιθανότατα προέρχονται από τους νεκρούς που δυσκολεύονται να δεχθούν το πέρασμά τους στον άλλο κόσμο. Στην πραγματικότητα όμως, οι νεκροί δε 'συνηθίζουν' να συχνάζουν στα νεκροταφεία. Κι αυτό γίνεται, διότι εάν είναι ψυχές προσκολλημένες στη ζωή, δεν αναγνωρίζουν και δε δέχονται την πραγματικότητα του θανάτου τους. Έτσι, θα προτιμούσαν να τριγυρίζουν στα οικεία τους μέρη, συνήθως στο σπίτι όπου έμεναν κι όχι στο μέρος εκείνο που συνδέεται με αυτό ακριβώς που δε θέλουν να δεχτούν, δηλαδή το θάνατό τους.

συν...

Η διάγνωση του προβλήματος

Πως λοιπόν μπορεί να γίνει η διάκριση μεταξύ ενός πραγματικού στοιχειώματος και ενός ενεργειακού υπολείμματος που έχει εγκατασταθεί σε ένα σπίτι;

Για να βρεθεί μια απάντηση, μπορείτε να ξεκινήσετε ρωτώντας τον εαυτό σας μερικές ερωτήσεις. Πως νιώθετε με το σπίτι σας; Το αισθάνεστε αφιλόξενο ή φοβάστε να έρθετε στο σπίτι σας; Νιώθετε επανειλημμένα κουρασμένοι και χωρίς ενέργεια όταν βρίσκεστε στο σπίτι, ενώ συνέρχεστε καθώς απομακρύνεστε από αυτό; Εάν συνεχώς νιώθετε πως θέλετε να βγείτε έξω από το σπίτι, ή εάν έχετε μια άβολη αίσθηση, πιθανόν να οφείλεται αυτό σε εχθρικά για σας ενεργειακά υπολείμματα που με κάποιον τρόπο έχουν μείνει στο σπίτι. Επίσης, εάν μετακομίσετε κάπου και νιώθετε ξαφνικά κατάθλιψη, άγχος ή αν παρατηρήσετε αρνητικές αλλαγές στη συμπεριφορά τη δική σας ή άλλων ανθρώπων που μένουν στο σπίτι αυτό, αυτή είναι μια ένδειξη υπολειμμάτων ενέργειας. Αισθήματα φόβου, θλίψης και ασυνήθιστες εμμονές αποτελούν επίσης συνηθισμένα σημάδια, όπως επίσης μια ξαφνική αύξηση ασθενειών, συχνές αλλαγές διάθεσης και συμπεριφορά επιρρεπής στον εθισμό.

Τα πραγματικά στοιχειώματα είναι πολύ σπάνια. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, τα φαντάσματα έχουν πολλά καλύτερα πράγματα να κάνουν, από το να σας ανταγωνίζονται. Τα στοιχειώματα κατηγοριοποιούνται γενικά σε εξαφανίσεις αντικειμένων που εμφανίζονται αργότερα σε σημεία που είστε σίγουροι πως είχατε ψάξει, σε ψυχρά σημεία στο χώρο, σε αισθήσεις ότι κάποιος σας παρακολουθεί ή σας κοιτάζει, ακόμα ξαφνικοί θόρυβοι, πόρτες και παράθυρα που ανοίγουν και κλείνουν από μόνα τους ή σπανιότερα, θεάσεις φασμάτων και σκιών. Η πιο σημαντική ένδειξη πως ένα σπίτι κατοικείται από ένα φάντασμα, είναι η προσπάθειά τους να επικοινωνήσουν. Είτε αυτό γίνεται μέσα από εξαιρετικά αληθοφανή όνειρα, φυσική επαφή ή ενοχλήσεις μέσα στο σπίτι, μια οντότητα θα προσπαθήσει να βρει τρόπο για να εκφράσει την παρουσία της.

Πώς να απαλλάξετε το σπίτι σας από την αρνητική ενέργεια

Εφόσον έχετε διαπιστώσει πως στο σπίτι σας υπάρχουν υπολείμματα αρνητικής ενέργειας, υπάρχουν κάποια βασικά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να αντιμετωπίσετε το φαινόμενο.

Μπορείτε να κάψετε αρωματικά στικ ή να χρησιμοποιήσετε αρωματικά κεριά και αιθέρια έλαια, ή ακόμα να φανταστείτε ότι το σπίτι σας περιβάλλεται από ένα καθαριστικό λευκό φως. Κάποιοι συνιστούν να ρίξει κανείς αλάτι στην περίμετρο γύρω από το σπίτι του. Κάτι τέτοιο δε βασίζεται σε καμιά μαγική δύναμη, δεν είναι μαγγανεία ή παραφυσική ικανότητα. Είναι απλά η δράση της πρόθεσης και της επιλογής σας, που δημιουργεί ένα θετικά φορτισμένο περιβάλλον. Εσείς είστε οι δημιουργοί της θετικής ενέργειας και όλα τα προαναφερόμενα είναι απλά βοηθητικά μέσα, που το μυαλό σας χρειάζεται σε υποσυνείδητο επίπεδο, ώστε να μπορέσετε να ενεργοποιήσετε τη δική σας δύναμη.

Χρησιμοποιώντας αυτά τα εργαλεία, στην ουσία κάνετε τη συνειδητή επιλογή να σκεφτείτε επάνω σε αυτό που σας απασχολεί και να καθαρίσετε, να εξισορροπήσετε και να φορτίσετε θετικά την ενέργεια του περιβάλλοντός σας. Αλλάζοντας το νοητικό σας πλαίσιο, αλλάζετε και την κατάσταση της αύρας σας, και μπορείτε να αντιστρέψετε την επίδραση του σπιτιού. Είναι το ίδιο αποτελεσματικό όσο θα ήταν και μια θρησκευτική τελετή που προσπαθεί να διώξει το 'κακό' μέσα από το σπίτι σας.

Μπορείτε ακόμα να επινοήσετε τρόπους για να φορτίζετε θετικά τους χώρους όπου κυκλοφορείτε και αυτό θα σας έκανε να νιώθετε καλύτερα στους χώρους αυτούς. Σε τελική ανάλυση, εφόσον ο χώρος αυτός είναι το σπίτι σας, μπορείτε να τον επενδύσετε με ότι καλύτερο μπορεί να παράγει ο ψυχισμός σας, κάνοντάς τον έναν χώρο όπου όχι μόνο δε θα σας βλάπτει, αλλά θα μπορεί να είναι θεραπευτικός για το σώμα, την ενέργεια και την ψυχολογία σας.

Υπάρχει ο Μεγαλοπόδαρος;

Επιστήμονας υποστηρίζει πως τα στοιχεία αποδεικνύουν την ύπαρξή του


Αποτύπωμα του Μεγαλοπόδαρου

Μέσα στα τελευταία εκατό χρόνια, χιλιάδες αυτόπτες μάρτυρες έχουν αναφέρει ότι είδαν έναν γιγάντιο πίθηκο που στεκόταν στα δυο του πόδια, που είναι γνωστός με το όνομα Μεγαλοπόδαρος ή Sasquatch. Οι αναφορές προέρχονται από τα ορεινά δάση των δυτικών Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά. Εκατοντάδες μεγάλων ανθρωποειδών αποτυπωμάτων έχουν ανακαλυφθεί και πολλά από αυτά έχουν φωτογραφηθεί ή διατηρηθεί ως γύψινα εκμαγεία. Όσο δύσπιστος μπορεί να είναι κανείς για τις αναφορές αυτές, ένα απλό γεγονός παραμένει: τα αποτυπώματα υπάρχουν και ζητούν αποτίμηση.

Η ύπαρξη του Μεγαλοπόδαρου είναι ένα εξαιρετικά αμφισβητήσιμο ζήτημα, κάποιες φορές συγκαταλέγεται σε ιστορίες μυθικών και ίσως φανταστικών πλασμάτων, όπως το τέρας του Λοχ Νες. Δεκάδες άνθρωποι παραμονεύουν την ύπαρξή του και ελπίζουν να τον απεικονίσουν σε κάποια φωτογραφία, ενώ έχουν κυκλοφορήσει φωτογραφίες από αποτυπώματα που θεωρούνται αυθεντικές, ενώ κάποιες άλλες θεωρείται ότι είναι κατασκευασμένες. Πόσο εύκολα θα μπορούσαμε να απορρίψουμε την ύπαρξη ενός είδους που κρύβεται τόσο αποτελεσματικά από τα μάτια μας; Πρόκειται για έναν μύθο, ή απλά για ένα εξαιρετικά σπάνιο ζώο, που οι συνήθειές του το κάνουν απρόσιτο για τα μάτια μας; Ένας ερευνητής του τμήματος Βιολογικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Idaho, αποφάσισε να προσεγγίσει την υπόθεση με επιστημονικό τρόπο.

Δεν έχει σημασία να πιστεύει κανείς στην ύπαρξη του Μεγαλοπόδαρου, αλλά να χρησιμοποιούνται επιστημονικά στοιχεία για να αποδειχθεί η ύπαρξή του. Ο Jeff Meldrum, είναι συγγραφέας του: 'Μεγαλοπόδαρος: ο Θρύλος συναντά την Επιστήμη' (Sasquatch: Legend Meets Science). "Είναι πολύ δύσκολο μέσα σε 45 λεπτά να σας δώσω ένα περιεκτικό πακέτο από τα στοιχεία που με έκαναν να επιμείνω στην έρευνά μου. Δεν προσπαθώ να σας πείσω πως ο Μεγαλοπόδαρος υπάρχει", είπε σε εισήγησή του ο Meldrum, που εργάζεται στο τμήμα Βιολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Idaho.

Ο Schmidt, βοηθός καθηγητής στο τμήμα Περιβάλλοντος και Κοινωνίας, είπε: "Πως προσεγγίζουμε τα στοιχεία που υπάρχουν για τον Μεγαλοπόδαρο, ή το τέρας της λίμνης του Λοχ Νες; Η επιστήμη μας παρέχει τα εργαλεία για να ελέγξουμε την εγκυρότητα των στοιχείων.

Ο Meldrum ισχυρίζεται πως λαϊκές παραδόσεις, προϊστορικά στοιχεία και ιστορικές μαρτυρίες παρέχουν υπόνοιες για την ύπαρξη ενός αγνώστου ζώου, όπως ο Μεγαλοπόδαρος. "Η πίστη δεν έχει κάποιο ρόλο στα επιστημονικά ερωτήματα. Η ερώτηση περιορίζεται στο εάν υπάρχουν ενδείξεις για ένα βιολογικό είδος, που είναι γνωστό ως Μεγαλοπόδαρος", δηλώνει.

Από τότε που υπήρχαν ταξιδιώτες, έχουν υπάρξει ιστορίες από περίεργα, ακόμα και με κάποιον τρόπο απίστευτα ζώα, λέει ο Meldrum. Αναφέρει το παράδειγμα, του πως θα μπορούσε να περιγραφεί μια καμηλοπάρδαλη σε κάποιον που δεν ξέρει τίποτε για το είδος αυτό και πόσο απίστευτη θα φαινόταν η περιγραφή της. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο Μεγαλοπόδαρος μπορεί να φαντάζει σαν κάποιο 'μυθικό παράξενο πλάσμα' όταν όλα όσα έχουμε γι' αυτόν είναι απλά ιστορίες.

Ο Meldrum λέει ότι η παλιότερη καταγεγραμμένη ιστορία σχετικά με τον Μεγαλοπόδαρο εντοπίζεται στο έπος του Γκιλγκαμές. Θεωρεί την πιθανότητα, πως οι αναφορές σε έναν μαλλιαρό άγριο άντρα που υπάρχουν στο έπος, θα μπορούσαν να είναι αναφορές στον Μεγαλοπόδαρο.

Έδειξε εικόνες από μάσκες, τελετουργικά αγάλματα και ζωγραφιές από διάφορους αιώνες και πολιτισμούς και τόνισε τους πιθανούς συσχετισμούς μεταξύ πρωτευόντων και του Μεγαλοπόδαρου, καθώς επίσης και τις διαφορές τους. Ανέφερε πως περιγραφές από ένα πλάσμα με πολύ μεγάλα, ανθρωπόμορφα χέρια και πόδια, εμφανίζεται σε πολλά είδη προϊστορικών απεικονίσεων.

"Καμιά ιστορία δεν υπάρχει χωρίς μύθο. Κανένας μύθος δεν υπάρχει χωρίς ιστορία", συμπλήρωσε.

Κάποιες φορές λέγονταν ιστορίες με σκοπό να προειδοποιήσουν τα παιδιά, να μη μένουν έξω ως αργά, εξαιτίας των κινδύνων που υπάρχουν στα δάση. "Είναι μόνο ιστορίες για τον 'μπαμπούλα'; Είναι μόνο πράγματα που λένε οι κάτοικοι των επαρχιακών περιοχών για να ελέγξουν τα παιδιά τους;" ρώτησε ο Meldrum. "Είναι απλά ιστορίες, ή μήπως περιέχουν κάποιο ψήγμα αλήθειας;"

Έδειξε πιθανά αποτυπώματα του Μεγαλοπόδαρου και σημείωσε τις διαφορές από πραγματικά και κατασκευασμένα αποτυπώματα. Τα στοιχεία από τα αποτυπώματα αυτά, είναι κατά τη γνώμη του οι πιο πειστικές ενδείξεις. Συζήτησε το κατά πόσον είναι αληθινό ένα βίντεο, το οποίο δείχνει τον Μεγαλοπόδαρο να περπατάει μέσα στο δάσος και το οποίο αποτέλεσε αφορμή για να ασχοληθεί με την επιστημονική έρευνα για την ύπαρξη του Μεγαλοπόδαρου. Κατά τη γνώμη του, οι σωματικές αναλογίες του απεικονιζόμενου πλάσματος, δεν αντιστοιχούν σε κάποιον που θα μπορούσε να φορέσει ένα κουστούμι, με στόχο να παραπλανήσει και να δημιουργήσει ψευδή στοιχεία.

Ο Meldrum συνεχίζει την έρευνά του και τις προσπάθειες για να βρει στοιχεία που θα υποστηρίζουν τη θεωρία του.

Top 10 ανεξήγητων φαινομένων


Η επιστήμη έχει πολλές δυνατότητες, αλλά δεν μπορεί να εξηγήσει τα πάντα. Κάποια φαινόμενα, ακόμα και αν θεωρηθούν ότι ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας, ή αποτελούν ενδείξεις της άγνοιας που έχουμε για ένα μεγάλο σύνολο πραγμάτων που θα μπορούσαν να εξηγηθούν με φυσικό τρόπο, επιδεικνύουν μια επίμονη τάση να παραμένουν ανεξήγητα. Ας δούμε τα πιο γνωστά από αυτά, παρακάτω.


10. Η σύνδεση σώματος και ψυχής

Οι βιολογικές επιστήμες μόλις αρχίζουν να καταλαβαίνουν τους τρόπους με τους οποίους ο νους επηρεάζει το σώμα. Το φαινόμενο placebo, για παράδειγμα, επιδεικνύει ότι οι άνθρωποι μπορούν πολλές φορές να προκαλέσουν μόνοι τους την εξασθένιση παθολογικών συμπτωμάτων εάν πιστεύουν ότι μια θεραπεία που δέχονται είναι αποτελεσματική, αν και δεν τους δίνεται καμιά θεραπεία αλλά νομίζουν ότι τη λαμβάνουν (placebo). Με τη χρήση διαδικασιών που η κατανόησή τους είναι πολύ φτωχή η ικανότητα του σώματος να θεραπεύσει τον εαυτό του είναι πολύ πιο εντυπωσιακή από οποιαδήποτε θεραπευτική προσπάθεια της σύγχρονης ιατρικής.

9. Ψυχικές δυνάμεις και ESP

Οι ψυχικές δυνάμεις και η εξωαισθητήρια αντίληψη (ESP Extra-sensory perception) συγκαταλέγονται στην παρουσίαση αυτή, αν όχι για οποιονδήποτε άλλο λόγο, τουλάχιστον διότι η πεποίθηση ότι συμβαίνουν παρουσιάζει μια μεγάλου εύρους κοινή αποδοχή. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η διαίσθηση είναι ένα είδος ψυχικής δύναμης, ένας τρόπος για να υπάρχει πρόσβαση σε κρυφή ή ειδική γνώση σχετικά με τον κόσμο ή το μέλλον. Ερευνητές έχουν κάνει δοκιμασίες σε ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι έχουν ψυχικές δυνάμεις, αν και τα αποτελέσματα των δοκιμασιών που έχουν γίνει κάτω από αυστηρά ελεγχόμενες επιστημονικές συνθήκες έχουν αποδειχθεί μέχρι στιγμής αρνητικά ή διφορούμενα. Κάποιοι έχουν ισχυριστεί ότι οι ψυχικές δυνάμεις δεν μπορούν να ελεγχθούν και να μετρηθούν ή για κάποιο λόγο ελαχιστοποιούνται στην παρουσία σκεπτικιστών ή επιστημόνων. Εάν αυτό είναι αλήθεια, η επιστήμη ίσως να μη μπορέσει ποτέ να αποδείξει ή να αποκλείσει την ύπαρξη των ψυχικών δυνάμεων.

8. Επιθανάτιες εμπειρίες και ζωή μετά το θάνατο

Άνθρωποι που κάποτε είχαν φτάσει κοντά στο θάνατο έχουν κάποιες φορές αναφέρει ποικίλες υπερφυσικές εμπειρίες (όπως το ότι βρίσκονται σε ένα τούνελ και πλησιάζουν σε μια αλλόκοσμη πηγή φωτός, ξανασυναντούν ανθρώπους τους αγαπημένους, έχουν μια αίσθηση απέραντης γαλήνης, κ.λπ.) κάτι που θα μπορούσε να υποδηλώνει ότι υπάρχουμε μετά τον θάνατο. Ενώ τέτοιες εμπειρίες βιώνονται με μεγάλη ένταση και συχνότητα, κανείς δεν έχει γυρίσει με αποδείξεις ή με επαληθεύσιμες πληροφορίες σχετικά με το τι πραγματικά γίνεται μετά το θάνατό μας. Οι σκεπτικιστές προτείνουν ότι οι εμπειρίες αυτές εξηγούνται με φυσικό τρόπο και αποτελούν προβλεπόμενες ψευδαισθήσεις ενός εγκεφάλου που βρίσκεται σε συγκεκριμένη τραυματική κατάσταση, αλλά δεν υπάρχει ωστόσο τρόπος να γνωρίσουμε με βεβαιότητα τι είναι αυτό που προκαλεί τις επιθανάτιες εμπειρίες, ή αν είναι όντως οράματα της 'άλλης πλευράς'.

7. UFO (ATIA)

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι φαινόμενα θέασης ΑΤΙΑ (Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα) υπάρχουν. Πολλοί άνθρωποι βλέπουμε πράγματα στον ουρανό που δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε, τα οποία κυμαίνονται από αεροσκάφη μέχρι μετέωρα. Το εάν αυτά τα αντικείμενα ή τα φώτα είναι ή δεν είναι εξωγήινα σκάφη, αποτελεί τελείως διαφορετικό θέμα. Δεδομένων των αφάνταστων αποστάσεων και προσπαθειών που εμπλέκονται για να διανυθούν διαπλανητικές, διαστρικές και ακόμα διαγαλαξιακές αποστάσεις, ένα τέτοιο σενάριο φαίνεται εκ πρώτης όψεως κάπως απίθανο. Παρολαυτά, ενώ οι προσεκτικές έρευνες έχουν αποκαλύψει γνωστές αιτίες για τις περισσότερες περιπτώσεις θεάσεων, κάποιες περιπτώσεις ΑΤΙΑ θα παραμείνουν πιθανότατα ανεξήγητες.

6. Ντεζαβού (Deja vu)

Το Deja vu είναι μια γαλλική φράση που σημαίνει 'το έχω ξαναδεί' και αναφέρεται στο ευδιάκριτο, αινιγματικό και μυστηριώδες αίσθημα ότι έχουμε ξαναζήσει ένα συγκεκριμένο σύνολο περιστάσεων στο παρελθόν. Μια γυναίκα μπορεί να μπαίνει σε ένα κτίριο σε μια ξένη χώρα που δεν είχε ποτέ πριν επισκεφτεί και να νιώθει ότι το όλο σκηνικό της είναι παράξενα και αναμφισβήτητα γνώριμο. Κάποιοι αποδίδουν το deja vu σε ψυχικές εμπειρίες ή σε αυθόρμητες εκλάμψεις από προηγούμενες ζωές. Όπως και με τη διαίσθηση, η έρευνα στην ανθρώπινη ψυχολογία μπορεί να προσφέρει πιο φυσιολογικές ερμηνείες, αλλά σε τελευταία ανάλυση η αιτία και η φύση του ίδιου του φαινομένου παραμένει ένα μυστήριο.

5. Φαντάσματα

Από το έργο του Shakespeare 'Μάκβεθ' μέχρι τα τηλεοπτικά σόου με τα μέντιουμ, τα πνεύματα των νεκρών κάνουν εδώ και πολλά χρόνια την εμφάνισή τους στον πολιτισμό μας και στις λαϊκές παραδόσεις. Πολλοί άνθρωποι έχουν αναφέρει ότι είδαν παρουσίες από σκιώδεις αγνώστους ή από εκλιπόντες αγαπημένους τους. Αν και μια οριστική απόδειξη για την ύπαρξη των φαντασμάτων παραμένει άπιαστη, ειλικρινείς αυτόπτες μάρτυρες συνεχίζουν να αναφέρουν θεάσεις, φωτογραφήσεις ή ακόμα και επικοινωνίες με φαντάσματα. Οι ερευνητές φαντασμάτων ελπίζουν ότι κάποια μέρα θα αποδειχθεί ότι οι πεθαμένοι μπορούν να έρθουν σε επαφή με τους ζωντανούς, παρέχοντας μια τελική απάντηση στο μυστήριο.

4. Μυστηριώδεις εξαφανίσεις

Οι άνθρωποι εξαφανίζονται για ποικίλους λόγους. Οι περισσότερες περιπτώσεις αφορούν σε εθελούσιες φυγές, κάποιες σε εμπλοκή σε ατυχήματα, κάποιοι έχουν πέσει θύματα απαγωγής ή δολοφονίας, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις οι εξαφανισμένοι τελικά, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, βρίσκονται. Αυτό δε συμβαίνει με τις πραγματικά μυστηριώδεις εξαφανίσεις. Από το πλήρωμα του Marie Celeste μέχρι τον Jimmy Hoffa, την Amelia Earhart και την Natalee Holloway, κάποιοι άνθρωποι φαίνεται ότι έχουν εξαφανιστεί χωρίς να έχουν αφήσει απολύτως κανένα ίχνος. Όταν βρίσκονται άνθρωποι που θεωρείται ότι εξαφανίστηκαν, αυτό γίνεται πάντα μέσα από αστυνομικές έρευνες, μαρτυρίες ή ακόμα και από τύχη, όχι όμως από 'ψυχικούς ντετέκτιβ'. Αλλά όταν λείπουν στοιχεία και τα ίχνη έχουν χαθεί, ακόμα και η αστυνομία ή η επιστήμη, δεν μπορούν πάντα να λύσουν το μυστήριο.

3. Διαίσθηση

Όπως και να το αποκαλέσει κανείς, προαίσθημα, 'έκτη αίσθηση', ή οτιδήποτε άλλο, όλοι έχουμε βιώσει τη διαίσθηση κάποια στιγμή στη ζωή μας. Βέβαια, τα προαισθήματα συχνά προκύπτουν λανθασμένα (πόσες φορές κατά τη διάρκεια αναταράξεων στο αεροπλάνο, ήμασταν σίγουροι ότι το αεροπλάνο θα πέσει, αλλά πολλές φορές επίσης επιβεβαιώνονται. Οι ψυχολόγοι σημειώνουν ότι οι άνθρωποι υποσυνείδητα λαμβάνουμε πληροφορίες από τον κόσμο που μας περιβάλλει, οδηγώντας μας στο να νιώθουμε ή ακόμα και να γνωρίζουμε πράγματα, χωρίς να ξέρουμε πως και γιατί τα ξέρουμε. Αλλά οι περιπτώσεις των διαισθήσεων είναι δύσκολο να αποδειχθούν ή να μελετηθούν και οι ψυχολόγοι μπορούν να δώσουν μόνο μερική απάντηση στο ζήτημα.

2. Ο Μεγαλοπόδαρος

Για δεκαετίες, μεγάλα, μαλλιαρά και ανθρωπόμορφα πλάσματα που αποκαλούνται 'Μεγαλοπόδαρος' έχουν κατά καιρούς αναφερθεί από αυτόπτες μάρτυρες στην Αμερική. Παρόλες τις εκατοντάδες αναφορές, ποτέ δεν έχει βρεθεί ούτε ένα σώμα από το πλάσμα αυτό. Κανένα δεν έχει ποτέ σκοτωθεί από κάποιον κυνηγό, δεν έχει χτυπηθεί από κάποιο διερχόμενο αμάξι, ή ακόμα δεν έχει βρεθεί νεκρό από φυσικά αίτια. Στην απουσία ισχυρών στοιχείων όπως δόντια ή οστά, η υπόθεση στηρίζεται στις μαρτυρίες όσων τα έχουν δει και σε αμφιλεγόμενες φωτογραφίες και βίντεο. Εφόσον είναι λογικά αδύνατο να αποδειχθεί καθολικά η άρνηση μιας υπόθεσης (πάντα θα υπάρχει η πιθανότητα να βρεθεί το στοιχείο που την επιβεβαιώνει), η επιστήμη δε θα μπορέσει να αποδείξει ότι πλάσματα σαν τον Μεγαλοπόδαρο και το Τέρας του Λοχ Νες δεν υπάρχουν.

1. Ο βόμβος του Taos

Κάποιοι κάτοικοι και επισκέπτες της μικρής πόλης Taos του Νέου Μεξικό για πολλά χρόνια αναφέρουν πως ενοχλούνται και προβληματίζονται από έναν μυστηριώδη και αμυδρό βόμβο χαμηλής συχνότητας στον αέρα της ερήμου. Για περίεργο λόγο, μόνο περίπου το δύο τις εκατό των κατοίκων του Taos αναφέρουν ότι ακούν τον ήχο αυτό. Κάποιοι πιστεύουν ότι αποτελεί απλά ένα ασυνήθιστο ακουστικό φαινόμενο, άλλοι υποψιάζονται μαζική υστερία ή ακόμα εμπλέκουν απειλητικές συνομωσιολογικές ιστορίες. Είτε είναι όντως κάποιος υπαρκτός βόμβος, είτε αποτελεί κάποιο ψυχολογικό, φυσικό ή υπερφυσικό φαινόμενο, κανένας μέχρι στιγμής δεν έχει καταφέρει να εντοπίσει την προέλευσή του.

Μπορεί η ανθρώπινη ψυχή να μεταμοσχευτεί;





Η πρόοδος της ιατρικής επιστήμης τα τελευταία 30 χρόνια τρέχει με ιλιγγιώδη ρυθμό και τα θαύματα του χθες είναι τυπικές διαδικασίες του σήμερα. Έτσι έχει αποδειχθεί με τις μεταμοσχεύσεις καρδιάς που έχουν γίνει σχεδόν εργασία ρουτίνας στα διάφορα νοσοκομεία του κόσμου. Ωστόσο, κάθε τόσο προκύπτει κάποια ιστορία που μας καθηλώνει και μας αναγκάζει να παρατηρήσουμε πως δεν πρόκειται για κάτι το τόσο συνηθισμένο σε ορισμένες περίπλοκες επεμβάσεις. Ο λόγος γίνεται για την προτεινόμενη υπόθεση ότι οι ασθενείς δε θα μπορούσαν να πάρουν μόνο τα όργανα από τους δότες, αλλά ακόμα και αναμνήσεις ή την ίδια την ‘ψυχή’ του δότη και αυτό αποτελεί σίγουρα μια πολύ περίεργη πρόταση.


Η αλλόκοτη αυτή πιθανότητα προέκυψε από την ανεξήγητη περίπτωση του Sonny Graham ενός κατά τα φαινόμενα ευτυχισμένου παντρεμένου 69χρονου που ζει στην Πολιτεία της Georgia. Αυτοπυροβολήθηκε χωρίς προειδοποίηση, χωρίς να έχει δείξει ποτέ στο παρελθόν κάποιο σημάδι στεναχώριας ή κατάθλιψης. Οι φίλοι του περιέγραψαν το γεγονός σαν μια δράση πάθους, αλλά χωρίς αιτία.

Η υπόθεση θα παρέμενε απλά μια απομονωμένη περίπτωση τραγωδίας εάν δεν συνέπιπτε το γεγονός, ότι ο Sonny είχε δεχτεί μέσω μεταμόσχευσης την καρδιά από έναν άντρα, ο οποίος είχε επίσης αυτοπυροβοληθεί κάτω από απαράλλαχτες συνθήκες. Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο περίεργα από το γεγονός, ότι λίγο μετά την μεταμόσχευση ο Sonny συνάντησε τη γυναίκα του δότη και την ερωτεύτηκε ακαριαία.

"Όταν την πρωτογνώρισα," είπε ο Sonny σε μια τοπική εφημερίδα, "απλά έμεινα να την κοιτώ προσηλωμένος. Ένιωσα σα να τη γνώριζα από χρόνια. Δεν μπορούσα να σηκώσω τα μάτια μου από πάνω της."

Μίλησε για μια βαθιά και έντονη αγάπη για εκείνη. Ήταν στιγμιαίο και γεμάτο πάθος. Το είδος αυτό του έρωτα που ξεχειλίζει από πάθος και σε κάνει να χάνεις τον έλεγχο του νου και να εγκαταλείπεις κάθε λογική. Πολύ σύντομα παντρεύτηκαν.

Η τραγωδία του Sonny Graham θα μείνει στην ιστορία χωρίς αμφιβολία, ως μια φοβερή σύμπτωση. Άλλωστε δεν υπάρχει κάποια υπόνοια ότι οι αναμνήσεις ή ακόμα και ο ίδιος ο χαρακτήρας του δότη, θα μπορούσε να μεταμοσχευτεί μαζί με την καρδιά. Ουσιαστικά κάθε γιατρός ή επιστήμονας θα έλεγε ότι η καρδιά δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια αντλία. Ο θρόνος του νου, η συνείδησή μας, η ίδια η ψυχή μας εάν κάτι τέτοιο υπάρχει εντοπίζεται στον εγκέφαλο. Ο μοναδικός έλεγχος της καρδιάς στο νου μας αφορά στο εάν στέλνει αίμα στον εγκέφαλό μας. Από τότε που ο William Harvey αποκάλυψε τα μυστήρια της καρδιάς και της κυκλοφορίας του αίματος, αιώνες πριν, το παραπάνω γεγονός ισχύει άνευ αμφιβολίας.

Ή τουλάχιστον, σχεδόν χωρίς αμφιβολία.

Κάποιοι τολμηροί επιστήμονες ισχυρίζονται ότι οι αναμνήσεις και ο χαρακτήρας μας δεν κωδικοποιούνται μόνο μέσα στους εγκεφαλικούς νευρώνες αλλά σε ολόκληρο το σώμα μας. Η συνείδηση, καθώς ισχυρίζονται, δημιουργείται από κάθε ζωντανό κύτταρο του σώματος τα οποία δρουν σε συμφωνία μεταξύ τους. Υποστηρίζουν ότι οι καρδιά μας, το συκώτι αλλά και κάθε ένα όργανο του σώματος φυλάσσει τις αναμνήσεις μας, οδηγεί τα συναισθήματά μας και μας εμποτίζει με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα μας. Ολόκληρο το σώμα είναι ο θρόνος της ψυχής και όχι μόνο ο εγκέφαλος. Και εάν κάποιο από τα όργανα αυτά θα πρέπει να μεταμοσχευτεί σε άλλο άτομο, τμήμα των αναμνήσεων ίσως ακόμα και στοιχεία της ψυχής πιθανόν να μεταμοσχεύονται μαζί με αυτό.

Υπάρχουν για την ώρα περισσότερες από 70 τεκμηριωμένες περιπτώσεις παρόμοιες με αυτή του Sonny, όπου ασθενείς που τους δόθηκαν όργανα έλαβαν μαζί με αυτά στοιχεία της προσωπικότητας του δότη του οργάνου. Ο καθηγητής Gary Schwartz και οι συνεργάτες του στο πανεπιστήμιο της Arizona έχουν τεκμηριώσει πολυάριθμες, κατά τα φαινόμενα ανεξήγητες εμπειρίες, που μοιάζουν με αυτή του Sonny. Και κάθε μία τέτοια περίπτωση αποτελεί μια ευθεία πρόκληση στο ιατρικό κατεστημένο.

Σε μια περίφημη υπόθεση που αποκαλύφθηκε από την ομάδα του καθηγητή Schwartz, ένα 18χρονο αγόρι που έγραφε ποιήματα, έπαιζε μουσική και συνέθετε τραγούδια σκοτώθηκε σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ένα χρόνο μετά το θάνατό του, οι γονείς του βρέθηκαν μπροστά από μια κασέτα ενός τραγουδιού που είχε γράψει και που είχε τίτλο 'Danny, Η Καρδιά μου Είναι Δική Σου'. Στους στίχους του τραγουδιού το αγόρι έλεγε πως ένιωθε τον θάνατο μοιραία να τον πλησιάζει και πως ήταν η μοίρα του να δοθεί η καρδιά του. Μετά το θάνατό του η καρδιά του μεταμοσχεύτηκε σε ένα 18χρονο κορίτσι που την έλεγαν Danielle.

Όταν οι γονείς συνάντησαν τη Danielle της έπαιξαν λίγη από τη μουσική που είχε γράψει ο γιος τους και εκείνη, παρόλο που δεν είχε ακούσει το τραγούδι ποτέ πριν στη ζωή της, ήξερε τα λόγια και μπορούσε να συμπληρώσει τους στίχους.

Ο καθηγητής Schwartz ερεύνησε επίσης την περίπτωση μιας 29χρονης που ήταν λεσβία και εθισμένη στην τροφή από fast-food, η οποία πήρε την καρδιά μιας 19χρονης χορτοφάγου που περιγραφόταν ως 'νυμφομανής'. Μετά τη μεταμόσχευση είπε στους φίλους της ότι σιχαινόταν πλέον το κρέας και πως δεν έβρισκε πλέον τις γυναίκες ελκυστικές. Λίγο καιρό μετά τη μεταμόσχευση παντρεύτηκε έναν άντρα.

Τα συμβάντα αυτά που σχετίζονται με μεταμοσχεύσεις δεν περιορίζονται μόνο σε καρδιές. Και τα νεφρά φαίνεται ότι φέρουν κάποια από τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που τα είχαν αρχικά. Ας πάρουμε την περίπτωση της Lynda Gammons από το Weston του Lincolnshire, η οποία έδωσε το ένα από τα νεφρά της στον άντρα της, Ian. Από τότε που έγινε η εγχείρηση ο Ian πιστεύει πως πήρε κάποια στοιχεία από την προσωπικότητα της γυναίκας του. Ανέπτυξε μια αγάπη για την κατασκευή γλυκών, τα ψώνια, το καθάρισμα και την κηπουρική. Πριν από τη μεταμόσχευση απεχθανόταν κάθε είδος οικιακής εργασίας. Υιοθέτησε επίσης και έναν σκύλο, αν και πριν από την εγχείρηση είχε αδυναμία στις γάτες ενώ η γυναίκα του προτιμούσε τους σκύλους.

Είναι εύκολο να απορρίψει κανείς τέτοιες περιπτώσεις ως αερολογίες. Αλλά οι κινεζικές αρχές τις παίρνουν στα σοβαρά. Πρόσφατα ενδιαφέρθηκαν για τις ιδέες του καθηγητή Schwartz και ξεκίνησαν ένα πρόγραμμα για να ελέγχουν τους ασθενείς που έχουν υποστεί μεταμοσχεύσεις. (Δεδομένου ότι πολλά 'δωρισμένα' όργανα στην Κίνα προέρχονται από εκτελεσμένους πολιτικούς κρατούμενους, κάποιος κυνικός θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι ανησυχούν για κάποια 'επιδημική' πολιτική ανταρσία που μπορεί να διαδοθεί μέσα από δωρισμένα όργανα. Ωστόσο οι παραδόσεις των Κινέζων πριν από τον Κομμουνισμό, αλλά ακόμα και σήμερα, περιλαμβάνουν δοξασίες που σχετίζονται με το ότι η ψυχή και η συνείδηση συνδέονται και με την βιολογική υπόσταση του ανθρώπου).

Πολλοί επιστήμονες θα ισχυριστούν βέβαια, ότι δεκάδες χιλιάδων όργανα έχουν μεταμοσχευτεί ανά τον κόσμο και έτσι είναι αναμενόμενες μερικές περίεργες περιπτώσεις όπως αυτές που έχουν αναφερθεί. Δεν αποτελεί εξάλλου έκπληξη το γεγονός, πως μετά από μία μεγάλη και σημαντική για τη ζωή του ανθρώπου επέμβαση, όπως μια μεταμόσχευση καρδιάς, ο ασθενής είναι πιθανό να αλλάξει κάποια σημεία του χαρακτήρα του. Ποιος θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστος όταν έχει κοιτάξει το θάνατο με τα ίδια του τα μάτια;

Τα ισχυρότατα φάρμακα που χρειάζονται για να γίνουν οι διαδικασίες της μεταμόσχευσης μπορούν επίσης να προκαλέσουν σημαντικές αλλαγές στη συμπεριφορά. Εάν τα βάλουμε όλα αυτά μαζί δεν είναι καθόλου άξιο απορίας που κάποιοι ασθενείς αφήνουν το νοσοκομείο με μια εντελώς αλλαγμένη οπτική ζωής. Αυτό που εκπλήσσει ωστόσο με αυτές τις περιπτώσεις, δεν είναι ότι κάποιοι ασθενείς γίνονται διαφορετικοί μετά την εγχείρηση, αλλά το ότι οι αλλαγές είναι τόσο συγκεκριμένες.

"Είναι μια στοχευμένη αλλαγή προσωπικότητας," λέει ο καθηγητής Schwartz. "Εάν αυτό ήταν το αποτέλεσμα φαρμάκων, στρες, ή απλά σύμπτωση, κανένα από τα στοιχεία αυτά δε θα μπορούσε να δικαιολογήσει τα συγκεκριμένα μοτίβα μεταφοράς της πληροφορίας που ταιριάζουν με αυτά του δότη."

Εάν ο καθηγητής Schwartz και οι ομοϊδεάτες του έχουν δίκιο, θα καταστρεφόταν μία από τις δομικές λίθους της μοντέρνας βιολογίας. Αλλά και πάλι, η μοντέρνα βιολογία έχει ένα μικρό ένοχο μυστικό: δεν έχει μέχρι στιγμής κάποια βιώσιμη θεωρία για να εξηγήσει το πώς αποθηκεύουμε τις αναμνήσεις και πως σχηματίζεται η συνείδηση. Στην πραγματικότητα, η επιστήμη δεν έχει ακόμα εξηγήσει τι ακριβώς είναι η συνείδηση, από πού προέρχεται και σε ποιο σημείο του σώματος εντοπίζεται. Έτσι, ίσως οι ποιητές και οι ρομαντικοί των διαφόρων εποχών να μην έχουν και τόσο άδικο όταν αναφέρονται στην καρδιά ως την έδρα των συναισθημάτων του ανθρώπου. Και εάν μπορούμε να μεταμοσχεύσουμε καρδιές, ίσως δεν είναι και τόσο παράτολμο να υποθέσουμε ότι τμήμα του πνεύματος πηγαίνει μαζί με αυτές. Ποιος ξέρει ίσως κάποια μέρα οι γιατροί να μπορούν να προσφέρουν και μια 'μεταμόσχευση χαρακτήρα'.

Και ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο - 10 Μύθοι Δημιουργίας




Αρκετοί γονείς κέρδισαν το 2005 σε μια δίκη εναντίον μιας σχολικής περιφέρειας της Pennsylvania, που είχε συμπεριλάβει την διφορούμενη θεωρία του ‘Ευφυούς Σχεδιασμού’ στο πρόγραμμα μαθημάτων της. Σε αντίθεση με τη θεωρία της Εξέλιξης που διδάσκεται στα περισσότερα σχολεία ως μία αντικειμενικά εδραιωμένη επιστημονική θεωρία, σύμφωνα με τους ενάγοντες δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία ιουδαιοχριστιανική δοξασία που υποστηρίζει ότι οι λογικές ακολουθίες της φυσικής εξέλιξης δεν οφείλονται σε τυχαία γεγονότα ή αναπάντεχες μεταλλάξεις, αλλά αποτελούν επιδέξια σχεδιασμένα γεγονότα που έχουν δημιουργηθεί από μία πάνσοφη και πανταχού παρούσα διάνοια, σύμφωνα με ένα καθορισμένο σχέδιο. Εν ολίγοις, αποτελούν δουλειά του Θεού.

Υπάρχει όμως ένα σημείο δυσκολίας στην όλη υπόθεση: Ποιος Θεός;

Πέρασε πολύς καιρός επιστημονικής έρευνας προτού ο Κάρολος Δαρβίνος να προτείνει την θεωρία της 'φυσικής επιλογής'. Στα χρόνια που ακολούθησαν η ανθρωπότητα έμαθε πολλά πράγματα σχετικά με το πώς γίναμε το κυρίαρχο είδος στον πλανήτη, πως διαμορφώθηκε η Γη και το Ηλιακό Σύστημα ή ακόμα και το ίδιο το Σύμπαν. Σ' αυτό το χρονικό διάστημα, άλλαξε επίσης και η κατανόησή μας για τη θεωρία της εξέλιξης. Σήμερα οι περισσότεροι επιστήμονες πιστεύουν ότι υπάρχει μια εγγενής λογική στην πραγματικότητα που βιώνουμε, ότι υπάρχουν απόλυτοι φυσικοί νόμοι. Πολλά πράγματα παραμένουν στην περιοχή του μυστηρίου και καθώς βρίσκεται απάντηση για κάποιο ζήτημα, πολλές άλλες ερωτήσεις αναδύονται.

Όσον αφορά στη διδασκαλία μιας θεωρίας Ευφυούς Σχεδιασμού σε ένα σχολείο, μια καλή ερώτηση είναι σίγουρα αυτή: Αν συμπεριλάβουμε μια θεωρία Δημιουργίας σε ένα πρόγραμμα μαθημάτων, σε ποιο σύστημα πιστεύω θα έπρεπε να βασιστούμε και γιατί να μην επιτραπεί να διδαχτούν και συστήματα από διαφορετικές πίστεις; Στη συνέχεια θα παρουσιαστούν εν συντομία 10 από τα γνωστότερα αλλά και ιδιαίτερα πρωτότυπα σενάρια Ευφυούς Σχεδιασμού.

10 Το σφυρί των Θεών: Νορβηγική Μυθολογία



Με την αφθονία της σε ρωμαλέους και εύρωστους θεούς παρέα με καλόβολες θεές, η αρχαία νορβηγική θρησκεία των σκανδιναβικών και γερμανικών χωρών προσφέρει τον ιδανικό δημιουργικό μύθο για τους λάτρεις των αγώνων πάλης αλλά και της μουσικής Heavy Metal. Σύμφωνα με τις νορβηγικές παραδόσεις πριν από την ύπαρξη της Γης (Midgard) υπήρχε η Muspell, μια φλεγόμενη χώρα με φύλακες που κράδαιναν πύρινα σπαθιά, το αχανές κενό διάστημα (Ginnungagap) και το Niflheim που ήταν μια περιοχή σκεπασμένη με πάγο. Όταν το ψύχος του Niflheim άγγιξε τις φλόγες του Muspell ο γιγάντιος Ymir και η αγελάδα μεγαθήριο Auehumla αναδύθηκαν από τους λιωμένους πάγους. Στη συνέχεια η αγελάδα έγλειψε τον θεό Bor και τη γυναίκα του και τους έφερε στη ζωή. Το ζευγάρι γέννησε τον Buri που έκανε τρεις γιους, τους Odin, Vili και Ve. Οι γιοι μεγάλωσαν και σκότωσαν τον Ymir και από το σώμα του δημιούργησαν: από τη σάρκα του τη Γη, από τα οστά του τα βουνά, από τις τρίχες του τα δέντρα και από το αίμα του τα ποτάμια, τις λίμνες και τη θάλασσα. Τέλος, από το κρανίο του οι θεοί δημιούργησαν τον ουρανό με τα αστέρια.

9 Ζωροαστρισμός, η θρησκεία της αρχαίας Περσίας



Σύμφωνα με τις δοξασίες της μέσης εποχής της Περσίας ο κόσμος δημιουργήθηκε από τη θεότητα Ahura Mazda. Το μεγάλο βουνό Alburz μεγάλωνε για 800 χρόνια μέχρι που άγγιξε τον ουρανό. Τότε έπεσε βροχή που σχημάτισε τη θάλασσα Vourukasha και δύο μεγάλους ποταμούς. Το πρώτο ζώο που ήταν ένας λευκός ταύρος έζησε στις όχθες του ποταμού Veh Rod. Όμως το κακό πνεύμα Angra Mainyu τον σκότωσε. Το σπέρμα του μεταφέρθηκε στη Σελήνη και εξαγνίστηκε κι έτσι δημιουργήθηκαν πολλά ζώα και φυτά. Δίπλα στον ποταμό ζούσε ο πρώτος άνθρωπος ο Gayomard, που ήταν φωτεινός σαν τον Ήλιο. Ο Angra Mainyu τον σκότωσε και εκείνον. Ο Ήλιος όμως εξάγνισε το σπέρμα του για 40 χρόνια απ' όπου μετά βλάστησε το φυτό ραβέντι. Το φυτό μεγάλωσε και μεταμορφώθηκε στους Mashya και Mashyanag, τους πρώτους θνητούς. Αντί να τους σκοτώσει όμως ο Angra Mainyu τους ξεγέλασε και τους έκανε να τον λατρεύουν. Μετά από 50 χρόνια γέννησαν δίδυμα, αλλά τα δίδυμα αυτά κουβαλούν τις αμαρτίες των γονέων τους. Μετά από πολύ καιρό γεννήθηκαν άλλα δύο δίδυμα και από αυτά προήλθαν όλοι οι άνθρωποι και ιδιαίτερα οι Πέρσες.

8 Από τους Ποταμούς της Βαβυλώνας



Ο βαβυλωνιακός δημιουργικός μύθος, το Enuma Elish, ξεκινά με τους θεούς των νερών, τον Apsu (φρεσκάδα) και την Tiamat (αλμύρα), που δημιούργησαν διάφορες γενιές θεών με αρχηγό τον Ea και τους πολλούς του αδελφούς. Αλλά αυτοί οι νέοι θεοί έκαναν τόσο θόρυβο που οι Apsu και Tiamat δεν μπορούσαν να κοιμηθούν. Έτσι ο Apsu σχεδίασε να τους σκοτώσει αλλά πρόλαβε και τον σκότωσε ο Ea. Η Tiamat ορκίστηκε εκδίκηση και δημιούργησε μια σειρά από τέρατα, μεταξύ των οποίων ήταν ο τρελός σκύλος και ο άνθρωπος σκορπιός. Ο Ea και η θεά Damkina έκαναν τον Marduk, έναν γιγάντιο θεό με τέσσερα μάτια και τέσσερα αυτιά για να τους προστατεύει. Παλεύοντας με την Tiamat ο Marduk χρησιμοποίησε τους ανέμους σαν όπλα του και εκτόξευσε έναν κακό άνεμο στο λαιμό της με αποτέλεσμα να την εξουδετερώσει. Τότε τη σκότωσε με ένα μοναδικό βέλος που της έριξε στην καρδιά. Χώρισε στη συνέχεια το σώμα της στα δύο και το χρησιμοποίησε για να φτιάξει τους ουρανούς και τη Γη. Αργότερα έφτιαξε τον άνθρωπο για να κάνει τις σκληρές δουλειές που οι θεοί αρνούνταν να κάνουν, όπως την καλλιέργεια της γης και την κτηνοτροφία.

7 Τα Πνεύματα της Αρχαίας Αιγύπτου



Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν διάφορους μύθους δημιουργίας. Όλοι ξεκινούν με τα στροβιλώδη, χαοτικά νερά της Nun. Ο Atum ήρθε στη ζωή και στη συνέχεια δημιούργησε ένα βουνό, ώστε να υπάρχει ένα μέρος για να σταθεί. Δεν είχε φύλο και διέθετε ένα μάτι που μπορούσε να δει τα πάντα. Γέννησε έναν γιο τον Shu που ήταν ο θεός του αέρα. Στη συνέχεια έκανε εμετό μια κόρη την Tefnut, που ήταν η θεά της υγρασίας. Ο ρόλος τους ήταν να δημιουργήσουν τάξη από το χάος. Ο Shu και η Tefnut δημιούργησαν τον Geb και τη Nut που ήταν αντίστοιχα η γη και ο ουρανός. Στην αρχή ήταν ενωμένοι αλλά στη συνέχεια ο Geb άφησε τη Nut να υψωθεί πάνω από αυτόν. Σταδιακά σχηματίστηκε η κοσμική τάξη, αλλά ο Shu και η Tefnut χάθηκαν στο σκοτάδι που είχε απομείνει. Ο Atum έβγαλε το μάτι του που έβλεπε τα πάντα και το έστειλε για να τους ψάξει. Όταν ο Shu και η Tefnut γύρισαν εξαιτίας του ματιού, ο Atum δάκρυσε από χαρά. Στα σημεία που έπεσαν τα δάκρυα ξεφύτρωσαν οι άνθρωποι.

6 Μεξικό, οι Αζτέκοι



Η γήινη μητέρα των Αζτέκων, η Coatlicue ('φούστα από φίδια') απεικονίζεται με τρόπο που προκαλεί τρόμο, να φοράει ένα περιδέραιο από ανθρώπινες καρδιές και χέρια και μια φούστα από φίδια, όπως υποδηλώνει και το όνομά της. Η Coatlicue έμεινε έγκυος από ένα μαχαίρι από οψιδιανό και γέννησε την Coyolxauhqui, θεά της Σελήνης, και 400 γιους που έγιναν τα άστρα του νότιου ουρανού. Αργότερα έπεσε από τον ουρανό μία μπάλα από φτερά και η Coatlique τη μάζεψε και την έκρυψε στη ζώνη της κι έτσι έμεινε ξανά έγκυος. Η Coyolxauhqui και τα αδέλφια της στράφηκαν εναντίον στη μητέρα τους, θυμωμένοι και σοκαρισμένοι από τη δεύτερη εγκυμοσύνη της, που δεν ήξεραν από πού προήλθε. Ωστόσο, το παιδί που βρισκόταν μέσα της, ο Huitzilopochtli, θεός του πολέμου και θεός του ήλιου, πήδηξε από τα σπλάχνα της πλήρως μεγαλωμένος και οπλισμένος. Επιτέθηκε στην Coyolxauhqui και τη σκότωσε με τη βοήθεια ενός φλεγόμενου ερπετού. Της έκοψε το κεφάλι και το πέταξε στον ουρανό, όπου έγινε το φεγγάρι, πράγμα που ανακούφισε τη μητέρα του.

5 Κίνα, το Μέσο Βασίλειο



Ένα κοσμικό αυγό επέπλεε στο άχρονο διάστημα και περιείχε τις αντίθετες δυνάμεις του yin και του yang. Μετά από αιώνες επώασης το πρώτο ον, ο Pan Gu ήρθε στη ζωή. Τα βαριά τμήματα του αυγού (yin) παρασύρθηκαν προς τα κάτω σχηματίζοντας τη Γη. Τα ελαφρύτερα τμήματα (yang) υψώθηκαν και σχημάτισαν τον ουρανό. Ο Pan Gu φοβούμενος ότι τα τμήματα του αυγού θα επανενωθούν, στάθηκε επάνω στη Γη και κράτησε τον ουρανό. Ψήλωνε 3 μέτρα κάθε μέρα για 18.000 χρόνια μέχρι που ο ουρανός έφτασε σε απόσταση 30.000 μιλίων ψηλά. Όταν τελείωσε η αποστολή του, πέθανε. Τα μέλη του μεταμορφώθηκαν σε στοιχεία του κόσμου, κάποια από αυτά έγιναν ζώα, κάποια έγιναν καιρικά φαινόμενα ή ουράνια σώματα. Κάποιοι λένε ότι οι ψύλλοι που κάθονταν πάνω του έγιναν άνθρωποι, αλλά υπάρχει και μια δεύτερη εκδοχή. Η θεά Nuwa ένιωθε μοναξιά και έτσι έφτιαξε τους ανθρώπους από λάσπη που βρήκε στον Κίτρινο Ποταμό. Αυτοί οι πρώτοι άνθρωποι τη γοήτευσαν αλλά επειδή έπαιρνε πολύ χρόνο για να τους φτιάξει, σκόρπισε σταγόνες λάσπης σε όλη τη Γη και κάθε μία από αυτές έγινε ένας νέο άνθρωπος. Αυτοί οι βιαστικά φτιαγμένοι άνθρωποι έγιναν οι κοινοί άνθρωποι, ενώ οι προηγούμενοι ήταν οι εκλεκτοί.

4 Ιαπωνία, η Γη ως νησί



Οι θεοί δημιούργησαν δύο θεϊκά αδέλφια τον Izanagi και την αδελφή του την Izanami που στάθηκαν πάνω σε μια γέφυρα που έπλεε στον αρχέγονο ωκεανό. Χρησιμοποιώντας την χρυσοποίκιλτη λόγχη των θεών τάραξαν τα νερά και αναδύθηκε το πρώτο νησί, το Onogoro. Τα δύο αδέλφια παντρεύτηκαν επάνω στο νησί και έκαναν τέσσερις απογόνους που ήταν παραμορφωμένοι. Οι θεοί το απέδωσαν σε κάποια παράβαση ενός πρωτοκόλλου. Κατά τη διάρκεια της τελετής του γάμου, η Izanami μίλησε πρώτη. Στην τελετή του γάμου τους τα δύο αδέλφια διεκδίκησαν τον σχηματισμό των νησιών της Ιαπωνίας καθώς και τη δημιουργία μερικών ακόμα θεοτήτων. Ωστόσο, στη γέννα του Kagutsuchi Kami, του θεού της φωτιάς, η Izanami πέθανε. Συντετριμμένος ο Izanagi την ακολούθησε στο Yomi, τη χώρα των νεκρών. Η Izanami που είχε φάει την τροφή του Yomi δεν μπορούσε να γυρίσει πίσω. Όταν ο Izanagi είδε ξαφνικά το σώμα της να αποσυντίθεται ένιωσε τρόμο και απομακρύνθηκε τρέχοντας. Η Izanami εξοργίστηκε και τον καταδίωξε παρέα με αποκρουστικές γυναίκες. Ο Izanagi πέταξε κατά πάνω τους προσωπικά αντικείμενα, τα οποία μετατράπηκαν σε διαστροφές. Διαφεύγοντας από τη σπηλιά που ήταν η είσοδος του Yomi την έφραξε με έναν ογκόλιθο και έτσι διαχώρισε για πάντα τη ζωή από το θάνατο.

3 Ινδική Κοσμολογία, Ραντεβού με τον Brahma



Η ινδική κοσμολογία περιλαμβάνει πολλούς μύθους δημιουργίας και οι αρχικοί πρωταγωνιστές έχουν ανεβεί και κατεβεί σε σημαντικότητα κατά τη διάρκεια των αιώνων. Το αρχαίο βεδικό κείμενο, η Rig Veda, αναφέρεται σε ένα γιγάντιο ον, το Purusha, που είχε χίλια κεφάλια, μάτια και πόδια και μπορούσε να αγκαλιάσει τη Γη. Όταν οι θεοί το θυσίασαν, το σώμα του παρήγαγε καθαρό βούτυρο από το οποίο δημιουργήθηκαν τα πουλιά και τα ζώα. Τα μέλη του σώματός του μεταμορφώθηκαν στα στοιχεία του κόσμου και στους θεούς Agni, Vayu και Indra. Επίσης, από το σώμα του δημιουργήθηκαν οι τέσσερις κάστες της ινδικής κοινωνίας: οι ιερείς, οι πολεμιστές, οι πολίτες και οι υπηρέτες. Αργότερα στην ιστορία η τριάδα των Brahma (δημιουργός), Vishnu (διατηρητής) και του Shiva (καταστροφέας) απέκτησαν εξέχουσα θέση στην ινδική κοσμολογία. Ο Brahma εμφανίζεται επάνω σε έναν λωτό που ξεφυτρώνει από τον αφαλό του κοιμούμενου Vishnu. Ο Brahma είναι ο δημιουργός του σύμπαντος που διαρκεί για μια μέρα του Brahma, ή 4,32 δισεκατομμύρια χρόνια. Μετά ο Shiva καταστρέφει το σύμπαν και ο κύκλος αρχίζει ξανά.

2 Οι Έλληνες και οι Τιτάνες



Οι αρχαίοι έλληνες ποιητές εξιστορούσαν πολλές κοσμογονίες. Αυτή που έχει διατηρηθεί καλύτερα είναι η Θεογονία του Ησιόδου. Στο έπος αυτό, μέσα από το αρχέγονο χάος ήρθαν οι πρώτες θεότητες, όπως η Γαία (η μητέρα Γη). Η Γαία δημιούργησε τον Ουρανό για να καλυφθεί. Γέννησαν μια ολόκληρη στρατιά θεών και τεράτων, ανάμεσα στους οποίους ήταν οι Εκατόγχειρες, 3 τέρατα με 50 κεφάλια και 100 χέρια που ονομαζόντουσαν Βριάρεως (στιβαρός), Κόττος (μανιώδης) και Γύης (αυτός που έχει ανίκητα μέλη) και οι Κύκλωπες που είχαν μόνο ένα μάτι στο κέντρο του μετώπου τους. Μετά ήρθαν οι Τιτάνες, 6 γιοι και 6 κόρες. Ο Ουρανός αντιμετώπισε με περιφρόνηση τα παιδιά τέρατα και τα φυλάκισε στα Τάρταρα, τα σπλάχνα της Γης. Η Γη εξοργισμένη έδωσε ένα τεράστιο δρεπάνι στο νεότερο γιο της τον Κρόνο, μαζί με οδηγίες. Όταν μετά ο Ουρανός εμφανίστηκε για να συνουσιαστεί με τη Γαία, ο Κρόνος ξεπήδησε και του έκοψε με το δρεπάνι τα γεννητικά όργανα. Εκεί όπου έπεσε το αίμα και τα τμήματα από τα όργανα του Ουρανού, δημιουργήθηκαν τέσσερα ακόμα πλάσματα, οι Γίγαντες, οι Ερινύες, οι Μελίες Νύμφες και η Αφροδίτη που γεννήθηκε από το σπέρμα του Ουρανού που έπεσε στην αφρισμένη θάλασσα. Αργότερα ο Κρόνος έγινε ο πατέρας της επόμενης γενιάς θεών, του Δία και κάποιων από τους Ολύμπιους.

1 Η Γένεση των Ιουδεοχριστιανικών και Ισλαμικών Θρησκειών



Η Γένεση είναι το πρώτο βιβλίο της εβραϊκής Torah και της χριστιανικής βίβλου και περιλαμβάνει δύο ιστορίες δημιουργίας, οι οποίες είναι αποδεκτές σήμερα σε μεγάλο βαθμό από Εβραίους, Χριστιανούς και Μουσουλμάνους. Στην πρώτη ιστορία λέει ο θεός να γίνει Φως και εμφανίζεται το φως. Σε έξι ημέρες δημιουργεί τον ουρανό, τη γη, τα φυτά, τον ήλιο και το φεγγάρι, τα ζώα και όλα τα πλάσματα μαζί με τους ανθρώπους. Τους εύχεται να αυξάνονται και να πληθαίνουν, πράγμα το οποίο πράττουν. Την έβδομη ημέρα ο θεός ξεκουράζεται και συλλογίζεται το έργο του.

Στη δεύτερη ιστορία ο θεός δημιουργεί τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ, από την ίδια τη γη. Του φτιάχνει τον κήπο της Εδέμ, αλλά του απαγορεύει να φάει από το Δέντρο της Γνώσεως του Καλού και του Κακού. Ο Αδάμ απασχολείται με το να δίνει ονόματα στα ζώα, αλλά νιώθει μόνος. Έτσι, ο θεός τον αναισθητοποιεί και παίρνοντας ένα πλευρό του φτιάχνει την πρώτη γυναίκα, την Εύα. Αλλά ένα φίδι που μιλάει την πείθει να δοκιμάσει από τον απαγορευμένο καρπό και στη συνέχεια η Εύα πείθει τον Αδάμ να κάνει το ίδιο. Όταν το ανακαλύπτει ο θεός τους εξορίζει από τον κήπο και τους κάνει θνητούς.

Μεταφραστής για συνεννόηση με εξωγήινους!


Ειδικός προτείνει να κατασκευαστεί ‘Babelfish’ με σκοπό να μεταφράζει εξωγήινες γλώσσες


Ένας αμερικάνος γλωσσολόγος και ανθρωπολόγος επιμένει πως μια αξιοπρεπής αλληλεπίδραση με έναν εξωγήινο πολιτισμό θα μπορούσε να είναι πιθανή μονάχα εάν γινόταν πραγματικότητα η ιδέα σχετικά με το φανταστικό ‘ψάρι της Βαβέλ’, που στο γνωστό βιβλίο του Douglas Adams ‘Γυρίστε τον Γαλαξία με Οτοστόπ’ μπορεί να μεταφράσει κάθε γλώσσα στο σύμπαν. Ο Terrence Deacon του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια (Berkeley) δηλώνει πως οι επιστήμονες χρειάζεται να επινοήσουν έναν συμπαντικό μεταφραστή ώστε να μπορούν να επικοινωνήσουν με εξωγήινα όντα, εάν βέβαια κάποτε τα συναντήσουμε.

Αναφέρει πως η επικοινωνία με τους εξωγήινους θα χρειαζόταν μια πολύ πιο προοδευμένη κατανόηση της γλώσσας από αυτή που μέχρι στιγμής διαθέτει η επιστημονική κοινότητα και πως θα έπρεπε να εξασφαλιστεί ότι όλες οι γλώσσες χαρακτηρίζονται από μία, κοινή στο σύμπαν, δομή. Ο Deacon συμφωνεί πως διαφορετικές διαδικασίες της εξέλιξης θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μια εξωγήινη γλώσσα που θα ήταν ανεξιχνίαστη για το ανθρώπινο είδος, αλλά επιμένει πως όλες οι γλώσσες έχουν ως εκκίνηση τον κοινό σκοπό της περιγραφής του φυσικού κόσμου.

Έχει ισχυρή πίστη στο ότι θα πρέπει να υπάρχει ένας υποκείμενος συμπαντικός κώδικας που θα είναι δυνατό να αποκρυπτογραφηθεί, όπως γίνεται στα μαθηματικά. Στο βιβλίο του Carl Sagan 'Επαφή' οι εξωγήινοι επικοινωνούν με τους ανθρώπους μέσα από πρώτους αριθμούς (πρώτοι είναι οι αριθμοί εκείνοι που δεν μπορούν να διαιρεθούν με κανέναν άλλο αριθμό, παρά μονάχα με το 1 και με τον εαυτό τους όπως οι παρακάτω αριθμοί: 2, 3, 5, 7, 11, 13, 17, 19, 23, 29, 31, 37, 41, 43, 47, 53, 59, 61, 67, 71, 73, 79, 83, 89, 97, 101, 103, 107, 109, 113. Η έρευνα ολοένα και μεγαλύτερων πρώτων αριθμών αποτελεί μια κοινή φιλοδοξία στον κόσμο των μαθηματικών, ενώ η εύρεση ενός αλγόριθμου που να τους προβλέπει αποτελεί, τρόπον τινά, το 'ιερό δισκοπότηρο' στην επιστήμη των αριθμών).

Γιατί κάνει ο Sagan αυτήν την υπόθεση; Η φύση λειτουργεί με πρώτους αριθμούς; Οι αριθμοί είναι εγγενές στοιχείο του μαθηματικού συστήματος, όπως και συγκεκριμένες δομές είναι εγγενείς στη γλώσσα.

Ο Deacon λέει ότι μία από τις βασικότερες μορφές της επικοινωνίας είναι το να δείχνει την άμεση αναφορά ενός συμβόλου σε ένα φυσικό αντικείμενο. Όταν επινοείται μία λέξη που αναφέρεται σε ένα αντικείμενο, τότε η λέξη αυτή αποκτά τις ιδιότητες ενός συμβόλου. Συνεχίζει, λέγοντας ότι τα σύμβολα μπορούν να μεταφέρουν την έννοια κάποιων αντικειμένων ακόμα και όταν αυτά δεν είναι παρόντα στον περιβάλλοντα χώρο.

Άσχετα με το πόσο αφηρημένο είναι ένα σύμβολο, θα πρέπει ωστόσο με κάποιον τρόπο να συνδέεται με τη φυσική πραγματικότητα η οποία περιορίζει τα όρια των σχέσεων που μπορεί να έχει με άλλα σύμβολα λέξεις. Αυτό καθορίζει και τη γραμματική δομή που αναδύεται από σειρές λέξεων.

Η Denise Herzing του Πανεπιστημίου της Φλόριντα (Atlantic) παρατηρεί ότι οι μελέτες στα δελφίνια θα μπορούσαν ίσως να συμβάλλουν στον έλεγχο της θεωρίας του Deacon.

"Οι έρευνές μας υποδηλώνουν ότι τα δελφίνια ίσως μπορούν να επικοινωνήσουν χρησιμοποιώντας σύμβολα. Δεν είναι ακόμα σίγουρο εάν υπάρχει η έννοια της λέξης, αλλά είναι απόλυτα πιθανό το ότι θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε τον συμπαντικό γλωσσικό κώδικα εάν κατανοούσαμε τη γλώσσα των δελφινιών", λέει η Herzing.